Προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι

  , , , , , , ,   0 Σχόλια



Οι καλοκαιρινές μας αποδράσεις ξεκίνησαν ήδη ή ετοιμάζονται να ξεκινήσουν,
το σίγουρο είναι πως οι υποχρεώσεις όλων από σχολεία, δραστηριότητες, εκδηλώσεις, πάρτι και λοιπά σχετικά έχουν, λίγο ή πολύ,  ολοκληρωθεί για όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Εδώ και κάποιες ημέρες, αν κρίνω από εμένα και την οικογένεια μου, όλοι μας νιώθουμε λίγο πιο ανάλαφροι, λίγο πιο διαθέσιμοι, λίγο πιο χαλαροί και βρίσκουμε όλο και περισσότερο χρόνο να απολαύσουμε χωρίς να σκεφτόμαστε και να κάνουμε πολλά πολλά. Αγαπημένη δραστηριότητα, ειδικά αυτή την περίοδο που η διαθεσιμότητα χρόνου την ευνοεί, δεν παύει να είναι η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου.
Τα βιβλία, είναι θησαυρός και για τους μικρούς και για τους μεγάλους, ούτως ή άλλως!


Διαβάστε τη Συνέχεια...
Διαβάστε περισσότερα »

Το γενέθλιο πάρτι μας με θέμα την πίτσα (All about a pizza party)!

  , , , , , , , , , ,   29 σχόλια


ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ:
Δώρο ένα σετ διακοσμητικών για το δικό σας PizzaParty, σε κάποιον τυχερό από όσους αφήσετε το σχόλιο σας στο άρθρο!
& ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΤΥΠΩΣΙΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
(πληροφορίες στο τέλος του αρθρου!)


Το αγόρι μου συμπλήρωσε τα 3 του χρόνια και μια ηλιόλουστη Κυριακή του Απρίλη γιορτάσαμε το γεγονός με ένα υπέροχο πάρτι που διοργανώσαμε στο σπίτι για τα αγαπημένα του φιλαράκια, όπως τα αποκαλεί, τα -επίσης 3χρονα- συμμαθητάκια του με τα οποία -αν και τόσο μικρά- βρίσκονται, ήδη εδώ και 2 €χρόνια περίπου, καθημερινά στον ίδιο χώρο του παιδικού σταθμού και περνούν μαζί πολλές από τις ώρες της ημέρας τους...

Διαβάστε τη Συνέχεια...
Διαβάστε περισσότερα »

"Γιατί κλαίς;" Ένα παιδικό βιβλίο που γράφτηκε για τους γονείς!

  , , , , ,   0 Σχόλια




Στα τέλη του 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο,
το βιβλίο "Γιατί κλαις;" του Βασίλη Αλεξάκη σε εικονογράφηση του Νικόλα Ανδρικόπουλου.

Από το οπισθόφυλλο:
"Γιατί κλαις; Τι σ΄έπιασε; Δε σε πήγα βόλτα όπως μου ζήτησες;
Δε σου πήρα τη σοκολάτα που ήθελες; Κι αντί να είσαι ευχαριστημένος, εσύ κλαις!
Θα με τρελάνει αυτό το παιδί"

...

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το βιβλίο αυτό δεν έχει καμία σχέση και με οποιοδήποτε άλλο παιδικό βιβλίο έχει ως σήμερα διαβάσει. Αλήθεια είναι ένα ακόμη παιδικό βιβλίο;

To λιγότερο που θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε αυτό,
όπως αναγράφεται και στο ίδιο το βιβλίο, είναι πως πρόκειται για ένα βιβλίο που προορίζεται
"Για ώριμα παιδιά και ανώριμους γονείς".

Ναι, αυτό είναι και μαζί πολλά περισσότερα, όχι εύπεπτα και ευχάριστα.

Είναι ένα βιβλίο, κόμπος στο στομάχι
για κάθε γονέα που προσπαθεί και θέλει να κάνει το καλύτερο στα και για τα παιδιά του.
Είναι ένα βιβλίο, που ξεμπροστιάζει
τη βία -λεκτική & ψυχολογική- της πιο άσχημης εκδοχής του κάθε γονέα προς το παιδί του.

Το χειρότερο ξέρετε ποιό είναι;

Ότι τις περισσότερες φορές αυτή η βία ασκείται ασυνείδητα.
Μέσα στην πιεσμένη ροή της καθημερινότητας, ασκείται χωρίς καν να γίνεται αντιληπτή ή παραδεχτή από το γονέα που την ασκεί. Ή μήπως γίνεται; Όπως και να έχει... υπάρχει δικαιολογία;




Η γραφή του Βασίλη Αλεξάκη είναι καταιγιστική και μέσα από αυτή η βία ασκείται αβίαστα.

 Μέσα από τις λίγες του λέξεις, εκρήγνυνται τα πιο έντονα συναισθήματα.

 Το κείμενο διαβάζεται χωρίς ανάσα. Οι αλήθειες του πονούν.





Μοιάζει με μονόλογο όλο αυτό.

 Το μονόλογο της μάνας.
Toν αναγνωρίζετε, έτσι δεν είναι;

Το παιδί όμως;
Πού είναι το παιδί σε όλο αυτό;
Tι ακούει; Τι νιώθει;
Tι & Πως απαντά;
Απαντά τελικά;

Ναι, απαντά!
Μπορεί όχι με λόγια.
Μα με πράξεις σίγουρα...
και μέσα στο βιβλίο μα και εκτός.



Εσείς ακούτε τα παιδιά σας όταν δε σας μιλούν;

Aκούτε τις πράξεις τους
& αυτά που έχουν να σας πουν μέσα από αυτές; 

Το παιδί του βιβλίου μας έτσι μιλά.
Με πράξεις που σιγοψιθυρίζουν το πιο απλό
"Είμαι παιδί!"

Γιατί κλαίει τελικά αυτό & κάθε άλλο παιδί;
Κλαίνε τα παιδιά χωρίς λόγο; 
Όχι!
Τα παιδιά δεν κλαίνε χωρίς λόγο,
να το θυμόσαστε πάντα αυτό.

Ας τα πάρουμε αγκαλιά,
ας τους δώσουμε χρόνο, αγάπη, ζεστασιά, ασφάλεια... και μόνο τότε θα καταλάβουμε πραγματικά γιατί κλαίει ένα παιδί.

Έτσι, δεν είναι;


Η εικονογράφηση του Νικόλα Ανδρικόπουλου, με τις έντονες κόκκινες λεπτομέρειες, 
συμπληρώνει τέλεια από τη μία τη δύναμη, την εξουσία, τον εγωισμό της μάνας
και από την άλλη το φόβο, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα του παιδιού.

Τα αντιστρόφως ανάλογα μεγέθη των δυο πρωταγωνιστών της ιστορίας,
αναδεικνύουν το κείμενο σε όλο του το μεγαλείο και πολλαπλασιάζουν την επιρροή του.



Μπορεί διαβάζοντάς το να με πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι,
μα ξέρω πως αν όλοι οι γονείς το παίρναμε στα χέρια μας... ο κόσμος μας θα γινόταν καλύτερος!

Ευχαριστώ πολύ το Μεταίχμιο που,
με αφορμή την παρουσίαση του εδώ αλλά και την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου,
κάνει δώρο σε έναν από εσάς 1 αντίτυπο αυτού του βιβλίου.

Μπορείτε να το διεκδικήσετε μέσα από το profil μου στο instagram.
Για όλες τις πληροφορίες και τη συμμετοχή σας μεταβείτε εδώ
και αναζητείστε το ποστ του διαγωνισμού. Λήξη: Τετ 10 Απρ
📙Δ Ι Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ 📙 Με την ευκαρια της Παγκοσμιας Ημερας Παιδικου Βιβλιου, που γιορτάστηκε εχθες & συνεχιζει να γιορταζεται με πολλες ενσιαφερουσες εκδηλωσεις που λαμβανουν χωρα αυτη την εβδομαδα, η mama-Irini και οι εκδόσεις @metaixmio δωρίζουν σε εναν τυχερό το παιδικό (#not) βιβλίο "Γιατι κλαις;"! . 💥Σας συμβουλεύω να το διεκδικήσετε: - Μόνο αν θέλετε να βάλετε πάνω από όλους & από όλα, το παιδί σας. - Μόνο αν αντέχετε τις σκληρές αλήθειες που πονουν - Μόνο αν είσαστε σε θέση να αναγνωρίσετε τα λάθη σας. - Μονο αν θέλετε να γίνετε καλύτεροι γονείς γενικότερα & ειδικότερα. . 🥞 Ένα βιβλίο για ώριμα παιδιά & ανωριμους γονείς, το οποίο προορίζεται περισσότερο για τους δεύτερους! --------------------------------------------------------------- 💡Ό Ρ Ο Ι Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η Σ: . ✔FOLLOW @irini_mamadoistories.gr ✔✔FOLLOW @metaixmio ✔✔✔LIKE στη φώτο του ποστ ✔✔✔✔COMMENT & TAG δυο φιλες που θα ήθελαν να μάθουν για το διαγωνισμό μας . EXTRA TIP: 😉Με παραπάνω από ένα σχόλιο με tag διαφορετικες φίλες κάθε φορά, αυξάνεται τις συμμετοχές σας 😉Με share το διαγωνισμό μας στα stories σας, έχετε +1 συμμετοχη . 🕰ΛΗΞΗ: Τετάρτη 10 Απριλίου, μεσάνυχτα . ℹΜόνο για κατοίκους Ελλάδας ⚠️ Εάν ο νικητής είναι κάτοικος Αττικής, παραλαμβάνει ο ίδιος το δώρο του από τον πολυχώρο ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ στο κέντρο της Αθήνας ⚠️Για νικητη από την υπόλοιπη Ελλάδα την αποστολή αναλαμβάνει ο δωροθετης μας . ❤Ο τυχερος θα αναδειχθει μετά από κλήρωση και θα ανακοινωθει με tag σε αυτό το ποστ, για να επικοινωνήσει μαζί μου για την παραλαβή του δώρου (θα έχει προθεσμία 3 ημερων) ----------------------------------------------------------------- 📖 Τ Ο Β Ι Β Λ Ι Ο 📖 Διαβάζεται χωρίς ανάσα, μα αφήνει κόμπο στο στομάχι. Ξεμπροστιάζει και Ντροπιάζει κάθε γονιό που θέλει και κάνει το καλύτερο για τα παιδιά του, αλλά.... Η βία της εξουσίας είναι εκεί. Αβίαστη, ασυνείδητη, λεκτική & ψυχολογική. Το παιδί, που είναι το παιδι; Γιατί κλαίει ένα παιδι; Εσύ ξερεις; Διάβασε το & θα καταλάβεις! ℹΔιαβάστε περισσότερα στο άρθρο που ανέβηκε σήμερα στο blog (link in bio). Οι δύο τελευταίες φωτο είναι από αυτό μου το κείμενο. #διαγωνισμός #giveaway #book #παιδικοβιβλιο #bookstagram #greekmombloggerscommunity
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη mama-Irini (@irini_mamadoistories.gr) στις

...

Ο Έλληνας συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης εγκατεστημένος στη Γαλλία και επί πολλά χρόνια συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde, έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά αλλά συνέχισε και στη μητρική του γλώσσα και πλέον γράφει και στις δύο, από όπου αυτομεταφράζεται!  Έχει βραβευτεί σε Ελλάδα και Γαλλία, έχει ασχοληθεί και με το κινηματογράφο και έχει αναγορευτεί και επίτιμος διδάκτορας στο Εθνικό και Καποδοστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος εικονογραφεί παιδικά βιβλία εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια. Έχει βραβευτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ υπήρξε υποψήφιος και για το βραβείο Άντερσεν.

...

 Το βιβλίο αυτό αξίζει να το αποκτήσετε!

Βρείτε το ηλεκτρονικά στην επίσημη ιστοσελίδα του ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και ακόμα
στον IANO, το PUBLIC & το GREEKBOOKS


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Παιδικό δωμάτιο κοινό για αγόρι και κορίτσι μαζί - διακόσμηση

    2 σχόλια



Τώρα που έχουμε λίγο ηρεμήσει από το χαμό της μετακόμισης, (βλ. κούτες, οργάνωση, τακτοποίηση, συνήθεια κλπ) ήρθε ο καιρός να ασχοληθώ και με τα της διακόσμησης του νέου σπιτιού.

Ο πρώτος χώρος που αποφάσισα να "στήσω" δεν είναι άλλος από το παιδικό δωμάτιο, που από επιλογή θα είναι ένα και μικτό για τα δύο μου παιδιά παρόλο που είναι αντίθετου φύλου. 
Κοινό παιδικό δωμάτιο, λοιπόν,  για το κορίτσι μου ετών 6 παρά κάτι μήνες & το αγόρι μου ετών 3 παρά ενός μόλις μήνα. Το γιατί ξεκίνησα από την αρχή που έγιναν δύο και διαφορετικού φύλου τα παιδιά και γιατί αποφασίζω να συνεχίζω να τους έχω το ίδιο, κοινό δωμάτιο, θα σας το αναλύσω σε άλλο κείμενο. 

Σήμερα θέλω να σας δείξω το πως είχα διακοσμήσει το προηγούμενο, το λες και βρεφικό, δωμάτιο τους. Για να κρατήσω την ανάμνηση μα και για να δώσω ιδέες οικονομικές & όμορφες στους γονείς που ψάχνουν τον τρόπο να διακοσμήσουν ένα δωμάτιο το όποιο φιλοξενεί δύο παιδιά αντίθετου φύλου.

Ανάλογη περιγραφή σας είχα κάνει εδώ και για το πρώτο βρεφικό δωμάτιο της κόρης, όσο ήταν ακόμη το μόνο παιδί της οικογένειας. Το ποσό σας άρεσε με είχε ενθουσιάσει πολύ!!!

Όπως προείπα, το δωμάτιο τους στο προηγούμενο σπίτι μας ήταν περισσότερο βρεφικό και λιγότερο παιδικό, αφού όταν φτιάχτηκε το αγόρι ήταν 1 σχεδόν έτους και το κορίτσι 3 και κάτι. 

Χρώματα, τοίχος & χαλί

Τα χρώματα που είχα επιλέξει ήταν ο συνδυασμός του "λερωμένου" ροζ και αυτού της μέντας πάνω στον καμβά του γκρι και των λευκών-μπεζ επίπλων.

Γκρι βάψαμε τους τοίχους & με γκρι αφρώδες παζλ με επίστρωση μακέτας ντύσαμε το πάτωμα. (Φοβερή ανακάλυψη αυτή!)


Διακόσμηση πάνω από τα κρεβάτια

Πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών αποφεύγω πάντα να έχω βαριά αντικείμενα κρεμασμένα. Έτσι, για να γεμίσουν και να στολιστούν οι μεγάλοι τοίχοι από πάνω τους έφτιαξα 2 μπανερ από χοντρό χαρτί. Ένα με καρδιές ροζ-άσπρο & ένα με αστέρια mint-άσπρο με διαφορά μοτίβα όπως καρό, πουά, ρίγες κλπ που ενώθηκαν μεταξύ τους με κορδόνι και κρεμάστηκαν κατά μήκος των παιδικών κρεβατιών. Αυτή τη βρίσκω μια πολύ όμορφη διακοσμητική πρόταση και πολύ οικονομική, δεδομένου ότι μπορεί να υλοποιηθεί από τον καθένα μας.




Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη mama-Irini (@irini_mamadoistories.gr) στις


 









Πάνω από το προσκεφάλι του κάθε παιδιού επέλεξα να στολίσω κάτι δικό του & χαρακτηριστικό του. Έτσι, μια ονειροπαγιδα στα χρώματα του δωματίου και με το αρχικό της γράμμα Α κρεμάστηκε πάνω από το κρεβάτι της κόρης & το διακοσμητικό από τη λαμπάδα βάφτισης του γιου με το δικό αρχικό γράμμα Σ τοποθετήθηκε πάνω από το δικό του κρεβάτι.







Δύο ακόμα προσωποποιημένο στοιχεία που ήταν κρεμασμένα σε σημείο μη επίφοβο ήταν οι καμβάδες με τα στοιχεία γέννησης τους που σχεδίασα και έφτιαξα ειδικά για τον καθένα τους. Δύο ιδιαίτερα καδράκια που δεν αφήνουν τις αναμνήσεις να χαθούν!
Περισσότερα για την ιστορία αυτών των καμβάδων μου σας έχω γράψει πριν χρόνια εδώ.

Οι προσωποποιημένοι καμβάδες κρέμονταν πάνω από την αλλαξιέρα της κούνιας του μικρού (φοβερό πολυμορφικό έπιπλο-κρεβάτι αυτό!). Ακριβώς από κάτω σε μια υφασμάτινη τσάντα που εκτελούσε χρέη θήκης & σε ένα τενεκεδένιο κασπώ με ντεκουπάζ ήταν τακτοποιημένα όλα τα απαραίτητα για την καθημερινή τους περιποίηση. Πάνες, μωρομάντηλα, κρέμες, νυχοκόπτες, χτένες, πιαστράκια μαλλιών κλπ



Πάνω στο κρεβάτι του κάθε παιδιού βλέπετε και αγαπημένα τους, χαρακτηριστικά κουκλάκια. Μπορεί να είναι το πρώτο τους δώρο από το μαιευτήριο ή αυτό που αγαπούν περισσότερο, πάντως σίγουρα το καθένα του κάποια ιδιαίτερη σημασία έχει!

Στον 3ο τοίχο του δωματίου διατήρησα κρεμασμένο τον πίνακα που είχα παραγγείλει ειδικά για το πρώτο & μόνο κοριτσίστικο δωμάτιο της κόρης.
Ένα πίνακα, που αγάπησα πολύ, με θέμα τη λατρεμένη μου Shara Kay. Ο πίνακας αυτός διατηρήθηκε γιατί είχε πρόβλεψη να προστεθεί δίπλα στο κορίτσι & ένα μικρότερο αγόρι που του προσφέρει το λουλούδι που μυρίζει.
Μα λίγο το ότι δεν καταφέραμε να συντονιστούμε χρονικά με το δημιουργό Νάθαν, λίγο το ότι μας πρόλαβε η εξέλιξη της μετακόμισης τελικά η προσθήκη αυτή δεν ολοκληρώθηκε...




 Η υπόλοιπη επίπλωση & διακόσμηση

Η κλασική τετραπλή ραφιέρα του ΙΚΕΑ μας βόλεψε πολύ. Επάνω της σε βιβλιοστάτες πήραν τη θέση τους τα άλμπουμ των παιδιών (φωτογραφίες βάφτισης, ημερολόγια αναμνήσεων, ευχολόγια κλπ) και στις θέσεις της κάτω είχα τοποθετήσει τα μικροπαιχνίδια τους μέσα σε ομοιόμορφα χρωματιστά χαρτοκιβώτια. 1 για τα τουβλάκια, 1 για τα εργαλεία πλαστελίνης & χειροτεχνίας τους, 1 για τα μπλόκ & τα εργαλεία ζωγραφικής, 1 για διάφορα χύμα μικροαντικείμενα που μαζεύονταν και πλήθαιναν κάθε τόσο από εδώ και από εκεί.


























Για τον τοίχο πάνω από τη ραφιέρα αυτή είχα σχεδιάσει μια σύνθεση με κορνίζες & φωτογραφίες τους παρόμοια με αυτή που είχα πάνω από την αλλαξιέρα της κόρης στο πρώτο της δωμάτιο (δες πάλι εδώ) μα τελικά δεν την ολοκλήρωσα πριν τη μετακόμιση.
Σε αυτή τη σύνθεση θα περιελάμβανα και τα 4 καδράκια που έχω επιμεληθεί με τα βρεφικά αποτυπώματα τους βρέφη (χεράκια, πατούσες) αλλά και εκείνα με τα αναμνηστικά από τις 2 τους βαφτίσεις (προσκλητήρια, μπομπονιέρες, πρώτα παπούτσια, σκουφάκια κα).

Για τις ανάγκες της φωτογραφικής ανάμνησης βλέπετε παρακάτω τα καδράκια με τα αποτυπώματα. Στην καθημερινότητα ωστόσο, αυτή η μονόστηλη βιβλιοθήκη ήταν γεμάτη με τα βιβλία & τα μεγαλύτερα παιχνίδια των παιδιών όπως παζλ, επιτραπέζια κλπ. και ήταν τοποθετημένη ακριβώς πίσω από το άνοιγμα της πόρτας του δωματίου ώστε να μη μας χαλάει την αισθητική και να μη μας τρώει ωφέλιμο χώρο.


























Τα δύο τελευταία αγαπημένα στοιχεία του παιδικού μας αυτού δωματίου που θέλω να αναφέρω & να σας δείξω είναι το παιδικό τραπέζι με την καρέκλα του που εγώ έβαψα στα χρώματα της μέντας & του ροζ για να ταιριάζει στα υπόλοιπα (αρχικά ήταν κόκκινο, κίτρινο και μπλε!) και το σπιτάκι από χαρτόκουτο που τους είχα φτιάξει με μεράκι και αγάπη και το οποίο χαιρόντουσαν, για πολλούς πολλούς μήνες, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στο δωμάτιο τους.




Παρακάτω το βλέπετε χιλιοταλαιπωρημένο, έτοιμο για πέταμα. Ωστόσο έχει προσφέρει ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και στα δύο μου παιδιά & στους καλεσμένους τους επί 1,5 χρόνο τουλάχιστον! Είχε και επένδυση και πόρτα και σκεπή και παράθυρα και χαλάκι εσωτερικά!




























Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη mama-Irini (@irini_mamadoistories.gr) στις


Αυτό ήταν το δικό μας, δικό τους, πρώτο κοινό βρεφικό δωμάτιο
& ανυπομονώ να ολοκληρώσω το σημερινό παιδικό τους!
Να δω τις πρώτες εντυπώσεις αλλά και τις νέες εμπειρίες που θα τους προσφέρει.

Δυστυχώς, ενώ ήμουν σίγουρη ότι είχα φροντίσει για το αντίθετο, διαπίστωσα ψάχνοντας το φωτογραφικό μου υλικό για αυτή την ανάρτηση, ότι τελικά οι φωτογραφίες που έβγαλα την τελευταία ημέρα πριν διαλύσουμε λόγω της μετακόμισης το δωμάτιο δεν είναι και τόσες πολλές ή ιδιαίτερες. Επίσης, τελικά δεν έχω ούτε μια που να αποτυπώνει το δωμάτιο στο σύνολο του. Ειλικρινά δε ξέρω πως το κατάφερα αυτό!
Ωστόσο, πιστεύω πως τελικά, έστω και έτσι, γίνεται κατανοητό το στήσιμο και το concept.

Εσείς πως θα διακοσμούσατε ένα μικτό παιδικό δωμάτιο;
Τι χρώματα και τι στοιχεία θα επιλέγατε να βάλετε σε αυτό;


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Ο καθημερινός βιασμός των παιδιών μας (PAUSE ΜΑΜΑ & RESTART NOW!)

  , , , , , , ,   15 σχόλια




Πρώτο κείμενο της χρονιάς, πρώτο μετά από καιρό πολύ και μάλιστα απρογραμμάτιστο 
-γιατί μου έλειψε η γραπτή μου έκφραση,
-γιατί μου έλειψε η επικοινωνία μας μέσα από αυτές τις σελίδες,

-γιατί θέλω πολύ να καταγράψω τα όσα είδα, ένιωσα & σκέφτηκα εχτές,
-γιατί θέλω πολύ να φτάσει σε όσους περισσοτέρους γονείς & φροντιστές αυτό το ανάγνωσμα,
-γιατί θέλω πολύ να αλληλεπιδράσετε και να μου αφήσετε τα σχόλια και τις σκέψεις σας.

(ΤΙP ανάγνωσης μεγάλου κειμένου: 
Βιάζεσαι πολύ; Μη φύγεις! Διάβασε από την εικόνα κόκκινης της κλεψύδρας και μετά)


 Εχτές ήταν ένα μαμαδοαπόγευμα σαν όλα τα άλλα:

Έφυγα από το Γραφείο στις 16.30, τρέχοντας,
να πάω να παραλάβω το μικρό αγόρι από τον παιδικό, τρέχοντας,
να φτάσουμε στο κολυμβητήριο μέχρι τις 17.30, τρέχοντας,
να προλάβουμε το κορίτσι που θα έβγαινε από την πισίνα,
να "αλλάξουμε βάρδια" τον μπαμπά που (θα) είχε προλάβει να την πάει, τρέχοντας.

Και μόλις φτάνω -τρέχοντας- στο πάρκινγκ του κολυμβητηρίου, χτυπά SMS στο κινητό
"Αργήσαμε σήμερα, τώρα μπαίνουμε για κολύμπι, θα τελειώσουμε 18.30"
(Και γιατί δε με ενημέρωνες νωρίτερα, βρε καλέ μου,
να μην έρθω τσάμπα μια ώρα νωρίτερα ως εδώ με το μικρό παρέα;;;
Να προλάβω να πάω σπίτι να φάω "μεσημεριανό" έστω και τρέχοντας;
Ή να πάω τον μικρό μια παιδική χαρά να περάσει η μια ώρα, να μην τον ταλαιπωρώ εδώ; 
Ή να πεταχτώ μέχρι το βιβλιοπωλείο να αλλάξω το διπλό δώρο της που πηγαινοφέρνω στο αυτοκίνητο από την πρωτοχρονιά ;
Ή... ή... ή... πόσα άραγε ακόμη θα χωρούσα σε αυτή τη μια ώρα;!)

Βγαίνουμε με το μικρό αγόρι από το αυτοκίνητο και κατευθυνόμαστε προς την πισίνα.
Η κόρη & ο μπαμπάς έτοιμοι με τα μπουρνούζια τους για τη μεγάλη βουτιά.
Μόλις που πρόλαβε -τρέχοντας- να μου πει ο καλός μου ότι αρχικά έφτασαν, τρέχοντας,
στην ώρα τους αλλά είχε ξεχάσει το μαγιό της (ο μπαμπάς!) και γύρισαν, τρέχοντας,
να το πάρουν για να ξαναπάνε  για το επόμενο τουλάχιστον μάθημα, τρέχοντας.
Και τσουπ βουτάνε!

Η πιο ωραία ώρα είναι τώρα... απόλαυσέ τη, λοιπόν!


Ξαφνικά σταματώ να τρέχω! Τι καλά! Ο χρόνος σταματά... (για λίγο)

Όση ώρα απολαμβάνω το κορίτσι μου να διδάσκεται και να ανταποκρίνεται και να κολυμπά σαν χέλι, ο μικρός μου κάνει τα γλυκά μάτια σε μια δασκάλα εκεί και βρίσκεται στην αγκαλιά της να κόβει βόλτες γύρω από την πισίνα για το υπόλοιπο της ώρας.
Πάνω που έχω χαλαρώσει, το μάθημα τελειώνει, το κορίτσι βγαίνει από την πισίνα.

 Αμέσως νιώθω και πάλι εκείνη την ακατανόητη πλέον ανάγκη για τρέξιμο...

Να βάλει -τρέχοντας- το μπουρνούζι να μην κρυώσει
Να πάμε -τρέχοντας- στα αποδυτήρια για τον ίδιο λόγο
Να ετοιμαστεί -τρέχοντας- για το ντουζ

Μπαίνει το κορίτσι για ντουζ, μένει ο μικρός αδερφός απέξω να τη χαζεύει,
μένει και η μαμά χωρίς να τρέχει, καθισμένη στα παγκάκια στα αποδυτήρια έξω από το ντουζ.

Εκείνη την ώρα ήταν μέσα στο χώρο, εκτός από εμάς, άλλη μια μαμά με δύο δίδυμα κορίτσια που μόλις, επίσης, είχαν τελειώσει το μάθημα τους και -έτρεχαν- στην ίδια μας ρουτίνα.

Μένω να τις χαζεύω και για κάποιον ακατανόητο λόγο πια δεν τρέχω...
Ούτε στο μυαλό, ούτε στο σώμα.

Άλλωστε η ώρα κόντευε ήδη 7.
Από το πρωί ούτως ή άλλως στο δρόμο ήμουν. Φαγητό δεν είχα φάει.
Στη δική μου γυμναστική δε θα προλάβαινα και ούτε θα είχα και κουράγιο πλέον να πάω.
Άρα γιατί να συνεχίσω το τρέξιμο;

Όπως αδειάζει το μυαλό μου χαζεύοντας τις διδυμούλες, ανοίγει η πόρτα και ...





 Μπαίνουν στα αποδυτήρια -τρέχοντας- μια μαμά με ένα χαριτωμένο κορίτσι 6-7 ετών

Το κορίτσι χαρούμενο και χοροπηδηχτό.

Η μαμά τρεχάτη και βιαστική.

Το βήμα, οι κινήσεις, η γλώσσα του σώματος πιο πολύ από του στόματος...
ήταν όλα της τόσο πολύ "τρεχάτα"

Το κορίτσι ήταν αρκετά μεγάλο για να τα κάνει όλα μόνο του όπως και έκανε.

Ωστόσο, έμεινα χαλαρή και άδεια να παρακολουθώ τη σκηνή
και τελικά τη μαμά που με τον τρεχάτο τρόπο της
πέτυχε να κάνει όλη τη διαδικασία πιο γρήγορα κατά τουλάχιστον... 2-3 λεπτά,
ίσως και κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο, δεν έχει η σημασία.

Να τη φέρει μέσα, να την καθίσει, να τη γδύσει, να της μαζέψει τα μαλλιά, να της μαζέψει τα ρούχα-παπούτσια κλπ που έβγαλε, να της φορέσει τα μπανιέρα της, να της χαμόγελα σφιγμένα και να της αποκρίνεται με αυτόν το γλυκό #με-το-ζόρι-βγάζω-συμπάθεια τρόπο που οι περισσότερες μαμάδες, τις περισσότερες τέτοιες στιγμές, έχουμε και ας μην/δεν το καταλαβαίνουμε. Αλήθεια στους μπαμπάδες γιατί δεν παρατηρώ την ίδια βιάση; 

Στο τέλος, την έβαλε -τρέχοντας- στην πισίνα, έκανε λίγα βήματα πίσω, έβγαλε μια ανάσα ανακούφισης (φφφ, πάει και αυτό!) και κατευθείαν το smartphone από την τσέπη!
Τσέκαρε αρχική, ενημερώσεις, face, insta, άναψε ένα τσιγάρο και έκανε ένα τηλεφώνημα...
(άλλο ένα super gadget - εξάρτηση μαγική, που δε μας αφήνει στιγμή να αδειάσει o νους μας, ε!)

Ωστόσο εγώ είχα αδειάσει από τις δικές μου σκέψεις, είχα ξεχάσει το δικό μου τρέξιμο,
το κορίτσι μου που ήταν στο ντουζ και το αγόρι μου που τριγυρνούσε στα αποδυτήρια.
Συνέχιζα να κοιτώ αυτή τη σκηνή, την τρεχάτη μαμά με την ανέμελη κόρη.

Αλήθεια, πόσες φορές δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να μας παρατηρήσουμε από έξω, σαν τρίτοι; Πόσο δύσκολο είναι αυτό, μα και πόσα μπορεί να μας κάνει να καταλάβουμε...




Κοιτώ & σκέφτομαι & συνειδητοποιώ

Πόσο δε μου άρεσε!
Πόσο ένιωσα να β-ι-ά-ζεται αυτό το μικρό-μεγάλο κορίτσι την ώρα εκείνη!
Πόσο παρόμοια συνειδητοποίησα ότι συμπεριφερόμαστε οι περισσότεροι γονείς συχνά - πυκνά!
Πόσο, τολμώ να πω, ότι με σιχάθηκα.. για όλες εκείνες τις παρόμοιες δικές μου σκηνές.

Πόσο τα παιδιά μας μάς βλέπουν συνέχεια να περπατάμε με βήμα αγχωμένο & αγχωτικό,
να κάνουμε την κάθε μας κίνηση απότομη και με βιάση,
να μιλάμε συνέχεια για το χρόνο που δεν έχουμε, το μάθημα που δε θα προλάβουμε,
το πάρτυ στο οποίο θα αργήσουμε, τη δουλειά που δε θα κάνουμε.

Παράλληλα με όλα αυτά και οι αντίστοιχες προφορικές "εντολές" που δίνουμε: 
- Βγάλε τα παπούτσια σου - Βάλε το μαγιό σου - Πλύνε τα χέρια σου - Σήκω - Έλα - Κάτσε
Μα γιατί τα λέμε κιόλας, αφού ούτως ή άλλως εμείς μόνες μας θα τα κάνουμε, αφού εμείς βιαζόμαστε; Και αν εμείς βιαζόμαστε γιατί πρέπει και τα παιδιά μας να β-ι-άζουμε; 

Πότε ξεκινήσαμε τελευταία φορά από το σπίτι πρωί χωρίς να βιαζόμαστε να βάλουν τα πανωφόρια τους; Πότε ήταν η τελευταία φορά που τα βάλαμε στο καθισματάκι τους χωρίς να "βιάζονται" τα χέρια μας να δέσουν τη ζώνη τους;
Πότε περίμενα το παιδί μου στα αποδυτήρια να αλλάξει και να ετοιμαστεί μόνο του χωρίς να έχει τα δύο μου χέρια και τα δύο μου μάτια να ανεβοκατεβαίνουν πάνω και μπροστά του από την κορυφή μέχρι τα νυχιά;
Πότε του επέτρεψα να τα κάνει όλα αυτά μόνο του "αφού ξέρει και μπορεί",
όπως χαρακτηριστικά πολλές άλλες φορές του έχω αντιπεί;

Και τελικά τι θέλω; 
Να ντυθεί μόνο του γιατί μεγαλώνει και ξέρει και μπορεί και με ξεκουράζει;
΄Η ενώ ξέρει και μπορεί και θέλει να το κάνει μόνο του, τελικά να -του- το κάνω εγώ
γιατί εγώ βιάζομαι και δε θέλω, δε μπορώ, να το περιμένω στο χρόνο του
και προτιμώ να του τον β-ι-ά-σω και να αναιρέσω κάθε μου άλλη παρότρυνση για αυτοεξυπηρέτηση, ανεξαρτητοποίηση, ωρίμανση...
Τελικά, τι θέλω; τι θέλεις; τι θέλουμε εμείς οι γονείς;  

Πόσο πραγματικά χρόνο μας εξοικονομεί όλη αυτή η πίεση; Ε πόσο;;;

Θέλουμε παιδιά ήρεμα και χωρίς άγχος. Ναι, θέλουμε. Τι κάνουμε για αυτό;

Σίγουρα πάντως, δε δίνουμε ούτε τις βάσεις ούτε το παράδειγμα όταν
τις δικές μας κινήσεις και αντιδράσεις τις βλέπουν πάντα (ή σχεδόν) σπαστές, κοφτές, απότομες.
Όχι.

Τα παιδιά έχουν τους δικούς τους χρόνους, τις δικές τους αποκρίσεις, τις δικές τους σκέψεις & τάξεις. Είναι παιδιά. Ας τα σεβαστούμε!

._
Photos via pixabay

Ζητώ συγγνώμη που πήρα από τα μούτρα τη νέα χρονιά
  με αυτό το όχι και τόσο βολικό πρώτο μου κείμενο, αλήθεια!
Είναι αρκετά διαφορετικό σε ύφος, από ότι μάλλον με έχετε συνηθίσει εδώ μέσα. 
Είναι διαφορετικό ακόμη και από το πως το επεξεργαζόμουν όλη μέρα σήμερα στο μυαλό μου.
Δεν ξέρω αν φταίει η αποχή, το θέμα, η "βιάση" ή η ώρα... θα φανεί!

Νιώθω τόσο ανακουφισμένη, όμως, που κατάφερα και το ολοκλήρωσα.
Ώρα 01.27' γράφοντας το από τις 00.04 στο app σημειώσεων, στο smartphone, στο κρεβάτι.
Υπόσχομαι αύριο πρωί, να συμπληρώσω τις φώτο του, να το μεταφέρω στο blogger μου & να το ανεβάσω. Αν το διαβάσατε ήδη, τα κατάφερα. Η νέα χρονιά ξεκινά καλά, λοιπόν!

Λαχταρώ, μετά από τόσο καιρό, να διαβάσω τα σχόλια σας!
Αν πέρασες σήμερα από εδώ, μην "τρέξεις" έτσι μακρυά, πες μου ένα γεια,
άφησε μου το σχόλιό σου και δώσε μου ελπίδα για τη σωτηρία των παιδιών μας
από τη βιάση μας & το βιασμό τους.

Αν με διαβάζεις από την περιφέρεια θα χαρώ πολύ να μου επιβεβαιώσεις
ότι εσείς εκεί δε ζείτε την ίδια μάστιγα με εμάς τους πρωτευουσιάνους γονείς. Αλήθεια!

Αν είσαι από προβολή κινητού, θυμήσου ότι πρέπει να πατήσεις "προβολή έκδοσης ιστού" κάτω κάτω για να σου εμφανίσει στο πλαίσιο σχολιασμού... ναι, δεν το έχω επιδιορθώσει ακόμη!


 Ακολούθησε τη mama-Irini
στο facebook, το bloglovin, το google+, το pinterest, το instagram
 ή κάνε εγγραφή στο newsletter, για να μη χάνεις τα νέα μας!


Διαβάστε περισσότερα:

- Άλλαξε τη ζωή σου βήμα - βήμα
- Άφησε το να ξεσπάσει, του κάνει καλό!
- Το δεύτερο παιδί...

- Ας κάνουμε πιο χαμογελαστή την καθημερινότητά μας με τα παιδιά
- Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!
- Θέλεις να θηλάσεις;... Μπορείς!

- Πασχαλινές Δημιουργίες, όλες σε ένα συγκεντρωτικό ποστ!


 Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Πριν χτυπήσει το κουδούνι: Όλα όσα θέλεις να ξέρεις!

  , , , , , ,   11 σχόλια




Η νέα σχολική χρονιά έφτασε και αύριο  ανοίγουν όλα τα σχολεία της χώρας για να υποδεχτούν τα παιδιά μας, μικρά και μεγάλα.

Και εμείς, οι γονείς, αγχωνόμαστε ήδη και είναι πολλά αυτά που μας απασχολούν και προσπαθούμε να βάλουμε σε τάξη και οργάνωση. Σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκονται τα παιδιά μας -είτε είναι πρωτάκια είτε όχι- οι ανησυχίες μας είναι ίδιες κάθε χρόνο... προσαρμογή, ρύθμιση προγράμματος, σχολικές αγορές, κολατσιό στο σχολείο, διάβασμα, εξωσχολικές δραστηριότητες, diy και πολλά άλλα είναι αυτά που μας βάζουν σε προβληματισμό και αναζητούμε τον καλύτερο τρόπο για να τα αντιμετωπίσουμε.

Στον παλμό και εγώ, αποφάσισα να συγκεντρώσω σε μια ανάρτηση -αυτή- πολλά από εκείνα τα επίκαιρα άρθρα που έχουν γράψει αγαπημένες Ελληνίδες bloggers μαμάδες μεταφέροντας μας μέσα από τη δική τους εμπειρία tips, ιδέες, συμβουλές και άλλα χρήσιμα σε αυτή την Back To School περίοδο. Προς διευκόλυνση οι σύνδεσμοι έχουν χωριστεί σε κατηγορίες.

Καλή μας ανάγνωση!


Παιδικός Σταθμός και Νηπιαγωγείο:

- Προσαρμογή στον παιδικό σταθμό (mama-Irini, εγώ!)

- Προετοιμασία για τον παιδικό σταθμό (Έφη / morvelousmoms.blogspot.com)

- Τι θα μάθει το παιδί στο νηπιαγωγείο (Σωτηρία / MyLittleWorld.gr)

- Μαμά δεν είμαι μόνος στο σχολείο! - σκέψεις (Εύη / MamasNPapasblog.blogspot.gr)




Αφιέρωμα στα πρωτάκια:

 - Μαμά είμαι πρωτάκι! Θα σου πω 5 πράγματα που πρέπει να θυμάσαι! (Μαρία / Mommyjammi.gr)

- Tips Οργάνωσης, διαβάσματος & δωρεάν εκτυπώσιμα (Kathy / Anthomeli.com)

- Εκπαίδευση στη νέα καθημερινή ρουτίνα & δωρεάν εκτυπώσιμα (Kathy / Anthomeli.com)

- Δωρεάν εκτυπώσιμος πίνακας πρωϊνής ρουτίνας  (Σοφία / therainbowplaysmusic.blogspot.gr)

- Όλα τα tips για ένα πρωτάκι  (Μαρία / BeautyHarmonyBlog.blogspot.com)

- Πρωτάκι... γυμνασίου! (Αλεξία / MomyOf6.wordpress.com)



Σχολικές & άλλες εποχιακές αγορές:

- Πως να εξοικονομίσεις χρήματα από τη λίστα των σχολικών (Έλενα / EditYourLifeMag.gr)

- Τι θα χρειαστεί ένα νηπιάκι 
(Εύη / MamasNPapasblog.blogspot.gr)

- Τι χρειάζεται ένα πρωτάκι (αγορές!)
(Δέσπoινα / nanarinia.blogspot.gr)

- Η κάρτα της μαμάς - Mommy Calling Card (Μαρία / BeautyHarmonyBlog.blogspot.com)
DIY - Κατασκευές - Χειροτεχνίες και άλλα:

- Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης για τη νέα σχολική χρονιά (Μαρία / MommyJammi.gr)
(και επειδή ο Αγιασμός έφτασε, σκεφτείτε εναλλακτικά να μετρήσετε πχ μέχρι την ημέρα που θα κάνετε ή θα παραλάβετε τις σχολικές αγορές σας!)

- Παίζοντας με τα γράμματα της ΑΒ (Kathy / Anthomeli.com)

- Αυτοκόλλητος Μααυροπίνακας για τον τοίχο (Μαρία / MommyJammi.gr)

- Φτιάξε χειροποίητο σελιδοδείκτη για τα βιβλία τους (Μαρία / MommyJammi.gr)

- Φτιάχνουμε μολυβοθήκη μονόκερο (Ελπίδα / TwoBoysAndHope.blogspot.gr)




Eξωσχολικά μαθήματα & δραστηριότητες: 

 - Πότε να ξεκινήσει η ξένη γλώσσα  (Σωτηρία / MyLittleWorld.gr)

- Πότε να ξεκινήσει Αγγλικά το παιδί μου (Έλενα / EditYourLifeMag.gr)

- Πως να διαλέξεις σωστά καθηγητή Αγγλικών & περιβάλλον
(Έλενα / BusyMmamasCorner.blogspot.gr)

- Ξένες γλώσσες & πως 
(Μάγδα / KatheMeraGoneis.gr)

- Γιατί να επιλέξω το χoρό  ως εξωσχολική δραστηριότητα (Άννα / WorkingMama.gr)

- Γιατί να επιλέξω τη μουσική ως εξωσχολική δραστηριότητα (guest post / WorkingMama.gr)

- Ειδη, Αγορές για μικρές μπαλαρίνες (mama-Irini / mamadoistories.gr)



 Κολατσίο στο σχολείο (και όχι μόνο!):

 - 5 ιδέες για σχολικό κολατσιό κάθε μέρα
 (mama-Irini, εγώ!)

 - 10 συμβουλές γα το κολατσιό στο σχολείο (Ιωάννα / IoannasNotebook.gr)

- Εύκολες μπάρες δημητριακών 
(Σοφία / therainbowplaysmusic.blogspot.gr)

- Μπισκότα με βρώμη & σοκολάτα
(Δέσποινα / nanarinia.blogpsot.gr)

- Mαμά τι θα μου ετοιμάσεις για το σχολείο?
(Μαρία / MarieHealthSecrets.blogspot.com)

- 30 συνταγές για σχολικά σνακ
(Ιωάννα / IoannasNotebook.gr)

- Κολατσιό για το σχολείο, εύκολα & υγιεινά! (Σωτηρία / MyLittleWorld.gr)



Επίλογος 1: 

 Την επιλογή αυτή την άφησα για το τέλος, μα θα ήλπιζα να διαβαστεί πρώτα από όλα και από όλους τους γονείς και τους "μεγάλους" γενικότερα.
Τρείς ιστορίες & μια αλήθεια, που αν μπορούσαμε όλοι μας (οι έστω οι περισσότεροι) να κατανοήσουμε ο κόσμος μας θα ήταν, ή θα μπορούσε να γίνει, πολύ διαφορετικός, πολύ καλύτερος, πολύ πιο υγιής και χαρούμενος... το ίδιο και τα παιδιά μας.
(Μάγδα / KatheMeraGoneis.gr)


 Επίλογος 2 :

Ψείρες SOS, δε σας λέω τίποτα άλλο. Προσέχετε για να ΜΗΝ έχετε γιατί το μαρτύριό τους δεν περιγράφεται.... τη λύση που έσωσε εμάς μετά από πολύ ταλαιπωρία αλλά και έξτρα tips θα βρείτε εδώ >>> Αχ αυτές οι ψείρες! Πρόληψη & οριστική αντιμετώπιση (mama-Irini / mamadoistories.gr)


Ευχαριστώ πολύ τις φίλες Εύη, Σωτηρία, Μαίρη, Ελευθερία, Κάλη & Κατερίνα, Σοφία, Δέσποινα, Κατερίνα, Μάγδα, Έλενα, Ιωάννα, Έφη, Άννα, Μαρία, Αλεξάνδρα, Ελπίδα (αναφέρονται με τη σειρά που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου), που θέλησαν να συμμετάσχουν σε αυτή μου την ανάρτηση και μοιράζονται μαζί μας τα κείμενά τους.

Σας φιλώ γλυκά και εύχομαι Καλή Νέα Σχολική Χρονιά σε όλα τα παιδιά!
Σμουτςςςςςςςς 😘


YΓ... Αν είσαι blogger και έχεις και εσύ γράψει για την Back to School περίοδο,
θα χαρώ να μας αφήσεις στα σχόλια τους συνδέσμους των αναρτήσεών σου...



Δες και αυτά:

- Μαθητής ή Εργάτης

- Ας κάνουμε πιο χαμογελαστή την καθημερινότητά μας με τα παιδιά







Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...