Το Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων bloggers - Έλα κι εσύ!

H αγαπημένη μου @ntonia από το πολύ φρέσκο blog της topaiziko
έγραψε μια πολύ "ξεσηκωτική" ανάρτηση για τα πλούτη των Ελληνών,
που δεν είναι οικονομικά και υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα
και κόντρα από την κατάσταση της οικονομιάς της χώρας μας.

Διάβασε την ανάρτηση αισιοδοξίας που μας κινητοποίησε εδώ!

Από αυτή της την ανάρτηση γεννήθηκε μια ιδέα
και ξεκινά ένα κίνημα, που ονομάσαμε  

"Το Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων"   

και για το οποίο Έλληνες bloggers θα προχωρούν
σε ανάλογες αναρτήσεις υπό τον κοινό για όλες τίτλο
"Ευρώπη μάντεψε... Εγώ είμαι ακόμα Πλούσια/ος"!




Οι αναρτήσεις αυτές έχουν σκοπό να διαδώσουν τη θετική μας ενέργεια και σκέψη.
Να αναδεικνύουν το πως μπορούμε να αισθανόμαστε "πλούσιοι"
μέσα από τις μικρές, απλές καθημερινές μας στιγμές.

Από το κουβάρι της κλωστής που επιτέλους ξετυλίξαμε,
το αυγολέμονο που πέτυχε και κάναμε το γεύμα μας πεντανόστιμο,
το μωρό μας που έκανε τα πρώτα του βήματα,
τον ήλιο που αντικρίζουμε το πρωί που ξεκινάει η μέρα μας
μέχρι οτιδήποτε μπορεί να μας δώσει χαρά, χαμόγελο, αισιοδοξία!

Οι αναρτήσεις μπορεί να είναι γραμμένες από τους ίδιους τους bloggers,
αλλά και από αναγνώστες και φίλους του κινήματος,
που θα στέλνουν τα σχετικά άρθρα τους στα αγαπημένα τους blogs για δημοσίευση.

Αν είσαι blogger και θέλεις να συμμετέχεις με τη δική σου ανάρτηση
"Ευρώπη μάντεψε... Εγώ είμαι ακόμη πλούσια/ος"
ή με τη δημοσίευση ανάλογων κειμένων από τους φίλους του blog σου,
έλα κι εσύ στην Ομάδα Facebook που συντονίζει τους bloggers
που συμμετέχουν σε αυτό το "Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων", εδώ!

Αν είσαι αναγνώστης και θέλεις να λαμβάνεις τα νέα του κινήματος
ή να στείλεις κι εσύ τη δική σου ανάρτηση για να δημοσιευτεί σε κάποιο από τα blogs
που συμμετέχουν στο "κίνημα", γίνε μέλος στη facebook Fan Page του κινήματος
και αν άρεσε η ιδέα μας, κοινοποίησε τη σελίδα και το Κίνημα και στους φίλους σου.

Γιατί.....
Όλοι μαζί οι Έλληνες, μπορούμε να παραμείνουμε για πάντα Πλούσιοι!!!

> Διάβασε τη δική μου σχετική ανάρτηση για τις μαμαδο-ιστορίες μας
"Ευρώπη μάντεψε... Εγώ είμαι ακόμη πλούσια: #2" εδώ!

> Βρες τα blogs που συμμετέχουν και όλες τις σχετικές αναρτήσεις
που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα εδώ!

Έλα κι εσύ στο Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων:

Φίλοι και Αναγνώστες κάνουν like στη σελίδα Facebook Fan Page

Βloggers που θέλουν να συμμετάσχουν γίνονται μέλη στην Ομάδα Facebook




 

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Θηλασμός Διδύμων! Αποκλειστικός και με άντληση...... μια απίστευτη αληθινή μαμαδοϊστορία θέλησης και δύναμης!

Η Χριστίνα μας εμπιστεύεται την υπέροχη ιστορίας της, που θα διαβάσετε αμέσως παρακάτω. Μια μητέρα, χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις γύρω από το θέμα, αλλά με πολύ δύναμη και θέληση, δείχνοντας αστείρευτη υπομονή κι επιμονή στο να τα καταφέρει, μας αποκαλύπτει πως καταφέρνει με αντλήσεις να συνεχίζει την αποκλειστική χορήγηση μητρικού γάλακτος στα δυο δίδυμα μωράκια της.
 
Σε ευχαριστούμε Χριστίνα και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια!

Καλησπέρα και από μένα!
Είμαι η Χριστίνα 33 ετών και μητέρα των διδύμων 19 μηνών. 
Χθες κλείσαμε 19 μήνες αποκλειστικής άντλησης!

Η δική μου ιστορία έχει ως εξής:

Γέννησα στις 36 εβδομάδες, με καισαρική παρόλο που σπάσανε τα νερά από μόνα τους. Τα μωρά λόγω μικρού βάρους, μου τα πήραν 150 χλμ μακριά (από Κοζάνη στη Θεσσαλονίκη) πριν καν τα δω.

Τρεις μέρες έμεινα στην κλινική, ενώ λίγες μέρες πριν είχα προμηθευτεί ένα βιβλίο θηλασμού. Έλεγε και ξανάλεγε πως όσο πιο νωρίς πιάσει το μωρό στήθος, τόσο το καλύτερο! Έλα όμως που εγώ δεν είχα τα μωρά μου... Στο βιβλίο υπήρχε και αναφορά για θήλαστρο. Πήρα λοιπόν ένα θήλαστρο (σχεδόν της πλάκας) και αρχίζω αντλήσεις από τη δεύτερη μέρα.

Οι μαίες όλο ειρωνεία και σχεδόν χλευάζοντας με, μου έλεγαν ''τι, κατέβασες κιόλας γάλα;" Δε μου ανέφεραν καν ότι υπάρχει και το νοσοκομειακό θήλαστρο, ενώ με έβλεπαν να παιδεύομαι με το σαράβαλο. Δε μου είπαν τίποτα σχετικά με το πόσο συχνά πρέπει να αντλώ ή για πόση ώρα και ότι μπορώ να αποθηκεύσω το γάλα μου- που δυστυχώς πέταξα... Καμιά βοήθεια δεν είχα από εκεί. Ίσως από άγνοια; Ίσως επειδή είναι η γραμμή της κλινικής τέτοια; Ίσως επειδή δεν έχουν γνώσεις; Ποτέ δεν θα το μάθω...

Γέννησα στις δέκα το πρωί και στη μία το μεσημέρι είχα σηκωθεί και περπατούσα στο διάδρομο της κλινικής. Πονούσα πολύ, αλλά έλεγα στο γιατρό "Πότε θα μπορέσω να πάω να δω τα μωρά μου; Αφού μπορώ και σηκώνομαι...'' Τόση λαχτάρα είχα να τα δω! Δεν τα είχα μέσα μου, δεν τα είχα δίπλα μου τα είχα χιλιόμετρα μακριά...

Τρεις μέρες μετά πήγα να δω τα μωρά.
Εκεί είδα άλλες μανούλες που έφερναν τα μπιμπερό από το σπίτι.
Δεν επιτρεπόταν να θηλάσουμε, σχεδόν ούτε να ακουμπήσουμε τα μωρά επάνω μας.
Μπαίναμε μέσα με μάσκες, στολή, καλύμματα και πολύ, πολύ αντιβακτηριδιακό τζελ.
Εκεί έμαθα και για τα σακουλάκια αποθήκευσης μητρικού γάλακτος. Έτσι και έκανα...

Αντλούσα όλο το βράδυ, αποθήκευα και πήγαινα το πρωί το γάλα μου στη μονάδα, κάνοντας 300 χιλιόμετρα σχεδόν κάθε μέρα... Και καθόμουν όλη μέρα σε μια καρέκλα, μέχρι να έρθει η ώρα του ταΐσματος για να μπω στο θάλαμο και να δώσω στα μωρά μου το γάλα μου με μπιμπερό...

Πέρασαν 9 μέρες έτσι και μετά πήρα τα μωρά μου σπίτι.
Επιτέλους ήρθε η στιγμή να τα βάλω στο στήθος!
Για καλή μου τύχη, έπιασαν και τα δυο αμέσως!(οι αγάπες μου!)
Ο παιδίατρος; "Δώσε λίγο δικό σου γάλα και πάρε με μετά τηλέφωνο, να σου πω ποιο γάλα σκόνη να πάρεις... γιατί τα μωρά είναι πρόωρα κλπ κλπ''
Πόσο χαίρομαι τώρα που δεν του έκανα την χάρη! Που δεν τον άκουσα τότε!
Κι έτσι πέρασε ο καιρός, με πολλή άντληση, λίγο στο στήθος, αλλά χωρίς καθόλου σκόνη!

Με πολλή, πολλή κούραση, ξενύχτι, με αντλήσεις κάθε 2 ώρες μέρα-νύχτα (ακόμα απορώ πώς το έκανα), με πετρώματα (πολλά πετρώματα), με κομπρέσες. Έβαζα και ξαναέβαζα κομπρέσες.
Σε κάποια φάση, είχα κάνει και έγκαυμα στο στήθος, γιατί τότε δεν γνώριζα.
Με φραγμένους πόρους, μασάζ στο στήθος, με άγχος για το αν φτάνει ή δεν φτάνει το γάλα, με αύξηση παραγωγής γάλακτος. Όλα αυτά με μόνο οδηγό το βιβλίο θηλασμού, αφού δεν υπήρχε χρόνος για ίντερνετ, και χωρίς να έχω ακούσει καν ότι υπάρχουν και οι συμβούλοι θηλασμού.
Αν γνώριζα, θα μπορούσα να είχα κάνει έστω απλά ένα τηλεφώνημα για συμβουλές.

 

Αφού πέρασαν 2 μήνες με το σαράβαλο θήλαστρο, χαλάει... για καλή μου τύχη!!!

Ήταν Σάββατο απόγευμα - ακόμα το θυμάμαι... Τώρα; "Θα πάω, λέω, στην κλινική που γέννησα. Ίσως υπάρχει κάποια μανούλα που να έχει θήλαστρο."..... Να μην φλυαρώ, μαθαίνω ότι υπάρχει και το νοσοκομειακό θήλαστρο! Το είχαν παρατημένα στο ράφι, μέσα στις αράχνες (ειλικρινά αυτό αντίκρισα). Η ίδια υποτιμητική συμπεριφορά από τις μαίες (ακόμα αναρωτιέμαι γιατί). Έπλυναν τα εξαρτήματα με χλωρίνη, (ναι με χλωρίνη!), είχαν και μούχλα , δυο φορές αποστείρωση και μου το έδωσαν να το χρησιμοποιήσω ("με κάθε επιφύλαξη" μου λένε, "και με δική σου ευθύνη"). Για 3 μέρες πήγαινα ανά 3-4 ώρες και αντλούσα, για να έχω να ταΐσω τα μωρά.
Επικίνδυνο ή όχι δεν ξέρω, πάντως δεν έπαθαν τίποτα.
Επιτέλους μετά από λίγες μέρες, νοίκιασα το δικό μου νοσοκομειακό θήλαστρο!

Και περνάνε οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες και ο παιδίατρος να επιμένει: -Μα πρέπει να πιουν την τάδε σκόνη τα παιδιά, το δικό σου δεν επαρκεί. -Μα πώς δεν επαρκεί, αφού φτάνει και περισσεύει...; - Ναι, φτάνει ποσοτικά, αλλά δεν φτάνει ποιοτικά (να μου λέει)..... -Μα οι καμπύλες ανάπτυξης βρεφών; -Ασ' τες τις καμπύλες... Το έκανες το χρέος σου εσύ.... Φτάνει....
Αλλά και πάλι δεν τον άκουσα!
Γιατί δεν αλλάξαμε γιατρό; Γιατί θεωρείται από τους καλύτερους στην πόλη, ναι στη διάγνωση, στις γνώσεις, στη θεραπεία ασθενειών, αλλά στο θέμα "θηλασμός" και "μητρικό γάλα" μάλλον έχει άγνοια. Εγώ άγνοια θέλω να το λέω, όχι οικονομικά συμφέροντα...

Έτσι πέρασε ο καιρός και με μικρούς και κοντινούς στόχους -θα φτάσω τους τρεις, έξι μήνες, μετά τους 9, μετά στο χρόνο, τελικά είμαστε 19 μηνών και ακόμα συνεχίζουμε!!!

Το άσχημο της υπόθεσης είναι ότι στους 6-7 μήνες, που τα μωρά άρχισαν τις στερεές τροφές, σταμάτησα τελείως το θηλασμό, και μας έμειναν μόνο οι αντλήσεις...
Μπορούσα να το προσπαθήσω κι άλλο, είμαι σίγουρη ότι μπορούσα...
Ίσως αν είχα βοήθεια στο σπίτι (έχω μόνο τον άντρα μου), να είχα καταφέρει να τα θήλαζα περισσότερο. Έπρεπε όλη μέρα να έχω ένα μωρό πάνω μου... Δεν υπήρχε χρόνος...
Όχι για αποκλειστικό θηλασμό -αυτό το ήξερα εξ' αρχής ότι για μένα δεν ήταν εφικτό (εδώ μου φαινόταν δύσκολο να κρατάω το ένα μωρό στο στήθος, στην αρχή που δεν στηρίζουν το κεφαλάκι τους, θα μπορούσα να βάλω και τα 2 ταυτόχρονα;), αλλά για να μην ξεχάσουν τελείως το στήθος, γιατί όλους αυτούς τους μήνες δεν είχαν σύγχυση θηλών και γενικά "πιάνανε" .
Αν το είχα κρατήσει λίγο ακόμα, τώρα θα ήταν παιχνιδάκι...
Τώρα ίσως να τα θήλαζα μόνο, χωρίς καθόλου αντλήσεις...

Τώρα πλέον η άντληση δεν μου φαίνεται καθόλου δύσκολη, (με 4 αντλήσεις τη μέρα τι να λέει; χα χα!!). Παρά την πρόσφατη μαστίτιδα (με υψηλό πυρετό και πράσινο γάλα), σχεδόν έχω πωρωθεί και δεν θέλω να σταματήσω... Επόμενος στόχος οι 24 μήνες! Υπάρχει και τράπεζα στην κατάψυξη.

Ακόμα πάντως απορώ πώς γινόταν αυτό το κάθε 2 ώρες άντληση... Δεν ξέρω αν θα είχα το κουράγιο να το ξανακάνω και με 2 μωρά. Εννοείται θα προσπαθούσα πολύ περισσότερο να αποφύγω τις αντλήσεις και να θηλάσω... Τώρα πλέον έχουμε τη γνώση, έχουμε διαβάσει ιατρικά άρθρα και συμβουλές για το θηλασμό, ιστορίες θηλασμού κλπ, έχουμε την ενημέρωση και μια μικρή εμπειρία...

Αυτή είναι η δική μου ιστορία.
Τώρα πλέον τα διηγούμαι όλα σαν μια απλή ιστοριούλα,
αλλά υπήρξαν πραγματικά πάρα πολύ δύσκολες στιγμές...

Χριστίνα Σ.

 

1st & 2nd (left&right) Image courtesy of David Castillo Dominici/ FreeDigitalPhotos.net

3nd & 4th (center) Image courtesy of  Boians Cho Joo Young/ FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε επίσης:
- Περισσότερες αληθινές μαμαδοϊστορίες
- Αφιέρωμα στα ΘΗΛΑΣΤΡΑ (είδη, χρήση, τιμές)
- Επαναγαλακτισμός, μια αληθινή ιστορία
- Σύμβουλοι Θηλασμού της La Leche League & Σύμβουλοι Γαλουχίας IBCLC
- Μαξιλάρι Θηλασμού και Εγκυμοσύνης (είδη, μάρκες, τιμές, καταστήματα)

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Νηστίσιμες Συνταγές εύκολες, γρήγορες για την Καθαρά Δευτέρα, τη Σαρακοστή, τη Μεγάλη Εβδομάδα.... και όχι μόνο!

Ακολουθώντας την παράδοση με την οποία μεγάλωσα, παραμονή κάθε Καθαρής Δευτέρας τα τελευταία 5 χρόνια ετοιμάζω κι εγώ, για το δικό μου πλέον σπιτικό, τις παραδοσιακές μου νηστίσιμες συνταγές.

Τέτοια ημέρα δεν έχω βγει ποτέ έξω για φαγητό σε ταβέρνα ή εστιατόριο αν και.....
αρκετές φορές έχω πάρει τα ταπεράκια μου για ένα ωραιότατο πικ-νικ μετά χαρταετού στη φύση!
  
Παρακάτω, περιγράφω τις πιο βασικές αλλά και εύκολες συνταγές μου για αυτή την ημέρα!
 

1.  Χταποδάκι Ξιδάτο

Υλικά: Χταπόδι / Ξύδι / Φύλλα Δάφνης / Λάδι και Ρίγανη

Εκτέλεση:
- Πρώτα καθαρίζω το χταπόδι,
δηλαδή του αφαιρώ το δόντι και τα μάτια.
- Το πλένω πολύ καλά και το βάζω στην κατσαρόλα.
- Προσθέτω ελάχιστο νερό στην κατσαρόλα,
μια κουταλιά ξύδι και ένα-δυο φύλλα δάφνης.
- Το βράζω σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσει.
- Όταν είναι έτοιμο, το κόβω κομματάκια και
του προσθέτω λάδι - ξύδι - ρίγανη

Tips:
- Μέσα στην κατσαρόλα το χταπόδι θα κορδώσει και θα πεταχτεί όρθιο.... μην τρομάζετε!
  Απλά φροντίστε να μη σας πετάξει το καπάκι.
- Όταν μαλακώσει, κατεβάστε το από τη φωτιά. Μην το αφήσετε να σας στεγνώσει.
- Στο βράσιμο μπορείτε να προσθέσετε και πιπέρι. Το αλάτι δεν είναι απαραίτητο.
- Εγώ το φτιάχνω από την προηγούμενη ημέρα και το αφήνω σε ένα κλειστό τάπερ με το λαδόξιδο
   και τη ρίγανη κι έτσι παίρνει μέσα του όλη τη γεύση και την ουσία αυτών!



2. Γαρίδες Σαγανάκι (με τυρί φέτα ή χωρίς!)

Υλικά: 1/2 kg Γαρίδες, 1/2 kg Ντομάτες για σάλτσα ή 1 κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκια, Κρεμμύδι, Σκόρδο (προαιρετικά), Λάδι, Αλάτι, Πιπέρι, Μαϊντανό, Φέτα & Κεφαλοτύρι (προαιρετικά)

Εκτέλεση:
-  Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σοτάρουμε με λίγο λάδι σε καυτό μεγάλο κι αντικολλητικό τηγάνι. 
-  Προσθέτουμε, αν θέλουμε, σκόρδο.
-  Ρίχνουμε τη σάλτσα ντομάτας ή το το ντοματάκι και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στο μάτι για περίπου 5-10 λεπτά  μέχρι να δέσει και να πήξει η σάλτσα μας.
- Προσθέτουμε στο τηγάνι μας τις γαρίδες, αλάτι και πιπέρι (και προαιρετικά κομμάτια από τυρί φέτα)
- Αφήνουμε για περίπου 10 λεπτά και.... έτοιμο!
- Το σερβίρουμε ζεστό και πασπαλισμένο με φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Tips:
- Τις γαρίδες αν τις πάρουμε κατεψυγμένες-καθαρισμένες τις ρίχνουμε στο τηγάνι κατευθείαν από την κατάψυξη, εκτός αν διαφορετικά αναγράφεται στη συσκευασία τους.
- Αν επιλέξουμε νωπές και κυρίως μεγαλύτερες γαρίδες, καλό είναι να τις καθαρίσουμε πριν τις μαγειρέψουμε ξεφλουδίζοντάς τες και αφαιρώντας το κεφάλι, την ουρά και με ένα μαχαίρι το έντερο από τη ράχη τους.
- Αν έχουμε περισσότερο χρόνο, διάθεση και μεράκι:
αφού ετοιμαστεί η σάλτσα μας, περιχύνουμε με αυτή τις ωμές ακόμα γαρίδες, σε ένα πήλινο ή σκεύος σαγανάκι, και ολοκληρώνουμε το φαγητό μας για 10-15 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-200 βαθμούς ρίχνοντας μέσα κομμάτια φέτας και από πάνω τριμμένο κεφαλοτύρι για να κάνει ωραία κρούστα!



3. Φασόλια Μαυρομάτικα

Υλικά: 1/4 kg φασόλια μαυρομάτικα, κρεμμύδι, λάδι, ξύδι, αλάτι, ρίγανη, μαϊντανό ή και άνιθο

Εκτέλεση:
- Πλένω τα φασόλια και τα βάζω σε μια κατσαρόλα.
- Τα βράζω για 30 περίπου λεπτά και δοκιμάζω αν έχουν μαλακώσει.
- Τα κατεβάζω από τη φωτιά και τα σουρώνω.
- Τα βάζω στο σκεύος μου και τους προσθέτω:
λάδι, ξύδι, αλάτι, ρίγανη και ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μαϊντανό ή και άνιθο

Tips:
- Μην τα βράσετε περισσότερη ώρα από όσο θέλουν γιατί θα λιώσουν.
- Στο σερβίρισμα μπορείτε να προσθέσετε και ξηρό αλλά και φρέσκο κρεμμυδάκι.
- Μπορείτε από πάνω να ψιλοκόψετε και κόκκινη πιπεριά για χρώμα και έξτρα γεύση!



4. Ταραμοσαλάτα με ψωμί

Υλικά: 100gr ταραμά, 4-5 φέτες ψωμί (μόνο την ψύχα), λίγο λάδι, 1 κρεμμύδι, 1 λεμόνι

Εκτέλεση:
- Μουλιάζω το ψωμί. Το στίβω και το στραγγίζω πολύ καλά.
- Βάζω στο multi τον ταραμά, λίγο λάδι κι ένα κρεμμύδι.
- Τα χτυπάω μέχρι να ασπρίσει το μίγμα μου.
- Προσθέτω εναλλάξ λίγο λίγο το ψωμί και λίγο λίγο λάδι και στο ενδιάμεσο το ξαναχτυπάω.
- Συνεχίζω τη διαδικασία μέχρι να προσθέσω όλο το ψωμί και δοκιμάζω στη γεύση για το αν θέλει περισσότερο ψωμί ή λάδι.
- Στο τέλος προσθέτω και το χυμό ενός λεμονιού

Tips:
- Όσο πιο πολύ χτυπάμε τα υλικά στο μίγμα μας, τόσο πιο απαλή γίνεται η γεύση 
- Το ελαιόλαδο το προσθέτουμε λίγο λίγο και χτυπάμε συνέχεια για να μη μας κόψει


5. Ανάμεικτα ψητά λαχανικά στο φούρνο (γκριλ)

Υλικά: Πιπεριές πράσινες και κόκκινες, Κολοκύθια, Μελιτζάνες, Καρότα, Πατάτες, Λάδι, Πιπέρι, Αλάτι, Ρίγανι, Μπαλσάμικο

Εκτέλεση:

- Πλένω, καθαρίζω και κόβω τα λαχανικά σε μεγάλες αλλά λεπτές λωρίδες, φέτες κλπ
- Στρώνω σε ένα μεγάλο ταψί μια λαδόκολλα και ρίχνω μέσα όλα τα λαχανικά.
- Τα πασπαλίζω με λίγο λάδι και τα ανακατέβω με τα χέρια για να τα "γυαλίσω" όλα.
- Προσθέτω αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
- Τα ψήνω στο γκριλ για περίπου 30 - 45΄,
γυρίζοντάς τα μια φορά στο ενδιάμεσο

Tips:
- Όταν τα σερβίρω τα περιχύνω με λίγο ξύδι μπαλσάμικο. Τους πάει πολύ!


Κάθε χρόνο, παραμονές της Καθαρής Δευτέρας, μου έρχονται στο νου οι μνήμες της παιδικής μου ηλικίας. Τότε που το τελευταίο εορταστικό τριήμερο της Αποκριάς το περνούσαμε πάντα οικογενειακά και με αρκετούς, επίσης οικογενειακούς, φίλους στο εξοχικό. Τότε που ο μπαμπάς μου κάθε Καθαρή Δευτέρα αναχωρούσε πρωί πρωί για τους ψαράδες και έφερνε στο σπίτι όλα τα παραδοσιακά καλούδια, που η μέρα προστάζει.

Θυμάμαι τη μητέρα μου να στρώνει το τραπέζι της ημέρας νωρίς-νωρίς και για πρωινό να έχουμε λαγάνα με χαλβά! Και τον μπαμπά μου από δίπλα να αραδιάσει όλα τα πεντανόστιμα και φρέσκα θαλασσινά που είχε φέρει από την αγορά. Γαρίδες, μύδια, στρείδια, χταποδάκι κλπ κλπ κλπ
Μάλιστα, αυτό που πιο πολύ έχει μείνει στο μυαλό από εκείνες τις σπιτοοικογενειακές Καθαρές Δευτέρες των παιδικών μου χρόνων είναι η παρακάτω χαρακτηριστική ατάκα των γονιών μου:

"Αυτή την ημέρα το τραπέζι στρώνεται από νωρίς και έτσι μένει όλη την ημέρα!"

Καλή ΚαθαροΔευτέρα και Καλή Σαρακοστή, λοιπόν! 

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Πιστοποιητικό γέννησης ή βάπτισης εκτυπωμένο σε καμβά!

    

Τί περίεργο... εγκαινιάζω την ενότητα των αναρτήσεων "Creating" 

με το πιο πρόσφατο κατόρθωμά μου, αλλά ελπίζω σύντομα 

να ανεβάσω σιγά-σιγά και τα χρονικώς προπορευόμενα έργα μου!

Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να αναζητώ κάποιο διακοσμητικό να προσθέσω στο δωμάτιο της μικρής μου. Συγκεκριμένα ήθελα κάτι λιτό, γλυκό και ελαφρύ(!) για τον τοίχο πάνω από το προσκεφάλι της κούνιας της. Από την αρχή το βρεφικό δωμάτιο το φτιάξαμε πολύ με την ησυχία μας και ακόμα κι ένα χρόνο μετά τη γέννησής της προσθέταμε σε αυτό ότι κρίναμε ότι τελικά μας λείπει. Προτιμήσαμε να το κάνουμε έτσι για να μη βιαστώ και το γεμίσω από την αρχή με υπερβολές και τελικά άχρηστα ή έστω περιττά στολίδια και αντικείμενα. Μάλιστα, στους τοίχους πάνω από την κούνια είχαμε αποφασίσει με τον μπαμπά της, να μην κρεμάσουμε τίποτα που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να κινδύνευε να πέσει και στο κεφάλι της.

Αλλά..... ας όψεται η επίμονη και ανικανοποίητη μάνα:)

Εγώ δηλαδή, που ένα χρόνο μετά τον ερχομό της μικρής μας αποφάσισα ότι "κάτι" ακόμα έλειπε από το δωμάτιό της, ότι τελικά κάτι θα ήθελα να δω και πάνω από την κούνια της κι έτσι ξεκίνησα την αναζήτηση για το τί θα μπορούσε να είναι αυτό.

Και ξαφνικά η ιδέα ήρθε! Τα κατάλληλα προγράμματα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή πήραν φωτιά και η αναζήτηση τυπογράφου στέφθηκε κι αυτή με απόλυτη επιτυχία!

Το αποτέλεσμα; 
"Πιστοποιητικό Γέννησης" εκτυπωμένο σε καμβά με όλα τα απαραίτητα δεδομένα !

Πώς σας φαίνεται; Δεν είναι υπέροχο;
Με τρελαίνει το γεγονός ότι είναι πολύ minimal και ταυτόχρονα τόσο ιδιαίτερο.

Ω ναι, δεν θα έπρεπε να το αυτοθαυμάζω αλλά στο ύφος μας και το δωμάτιό μας ταιριάζει τόσο πολύ που δεν μπορώ παρά να μην είμαι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα!

Κάτι ακόμα που με έκανε χαρούμενη ήταν ότι το αποτέλεσμά μου άρεσε και σε όσους το είδαν από κοντά κι έτσι αδελφές, κουμπάρες και φίλες έσπευσαν να μου "παραγγείλουν" τον δικό τους προσωποποιημένο taylor made πίνακα-καμβά. Παράλληλα εξέλιξα τις μακέτες μου κάνοντας πολλές παραλλαγές σε χρώματα-σχέδια-στοιχεία κλπ, ενώ δε δίστασα να φτιάξω κι ένα-δυο πιστοποιητικά εκτυπωμένα σε τελαρωμένο καμβά να τα προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου ως ένα πρωτότυπο δώρο βάπτισης αλλά και γάμου!

Δείτε μερικά ακόμη δείγματα από τις δοκιμές και τα δημιουργήματά μου:

          

     

        

Και φτάνουμε και στο τελευταίο στάδιο (μέχρι στιγμής!) της εξέλιξής μου.....

Πρόκειται για έναν καμβά που εκτύπωσα με μια μακέτα διαφορετική.
Μια μακέτα εμπνευσμένη από την οικογένειά μου και στο σπιτικό μας.
Μια μακέτα αφιερωμένη στον καλό μου και στο μικρό μας Αγγελάκι.

Το γιατί, θα το καταλάβετε εύκολα:

Οφείλω να ομολογήσω ότι την υποκίνηση της έμπνευσής μου τη χρωστάω στο etsy, όπου χάζεψα αρκετές ιδέες διακόσμισης βρεφικού δωματίου πριν ξεκινήσω να υλοποιώ τον πρώτο μου καμβά.

Τα υπόλοιπα ήρθαν, απλά, από μόνα τους!

Αλήθεια, εσάς πώς σας φαίνονται οι καμβάδες μου;
Ποιός νομίζετε ότι θα ταίριαζε περισσότερο στα γούστα σας;

Θα χαρώ πάρα πολύ να διαβάσω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις παρακάτω.
Με κάνουν να βελτιώνομαι!!! 

Αν θέλετε να δείτε την εξέλιξη των σχεδίων μου.....
βρείτε περισσότερα στη σελίδα των καμβάδων μου στο φατσοβιβλίο
στη διεύθυνση http://www.facebook.com/camvas4u . 
Περιμένω το like σας!!!

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΓΛΥΚΑ ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ - ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Συνταγή για εύκολα ελαφριά μελομακάρονα (Στ. Παρλιάρος)

Συνταγή για Μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη.... κι όμως υπάρχει!
Και είναι και εύκολα, και ελαφριά, και υπέροχα!!!

Συστατικά (για 1kg μελομακάρονα - περίπου 40 μικρά τεμάχια)

Για το ζυμάρι:
- 200γρ χυμός πορτοκαλιού
- 280γρ ελαιόλαδο
- 600γρ αλέυρι
- 1/2 κουτ. του  γλυκού σόδα
- 1/4 κουτ. του γλυκού κανέλα
- 1 πρέζα γαρύφαλλο
- ξύσμα απο 1 πορτοκάλι

Για το μέλωμα:
- Καρύδια χοντροκομμένα
- Μέλι

   

Η δική μου προετοιμασία και παρουσίαση...!

EDIT: Το μικρό Αγγελάκι μου συμμετέχει στο "εργαστήριο Μελαμακάρονα 2015"!

Τρόπος Εκτέλεσης

- Σε ένα βαθύ σκεύος  ανακατεύουμε το χυμό του πορτοκαλιού και το ελαιόλαδο.
- Προσθέτουμε τα μυρωδικά.
- Ανακατεύουμε με το χέρι και προσθέτουμε το αλεύρι, συνεχίζοντας απαλά το ανακάτεμα με το χέρι μας από το κέντρο προς τα έξω, έτσι ώστε να μην "κορδώσει" η ζύμη μας.
- Πλάθουμε τα μελομακάρονα σε μικρές στρογγυλές μπάλες και τις πιέζουμε με την παλάμη μας προς τα κάτω.
- Τοποθετούμε τα μελομακάρονα σε μια λαδόκολλα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180οC για 30 λεπτά, μέχρι να πάρουν σκούρο χρυσαφί χρώμα.
- Αφήνουμε τα μελομακάρονα να κρυώσουν.
- Ραντίζουμε με το μέλι και πασπαλίζουμε με τα καρύδια.

Χρόνος Προετοιμασίας: 20΄ λεπτά     Χρόνος Ψησίματος: 30΄ λεπτά

Και επειδή μετά από τόσα χρόνια που τα φτιάχνω έχω πλέον δοκιμάσει διάφορες παραλλαγές, παρακάτω, για να επιλέξετε τί σας ταιριάζει καλύτερα, σας δίνω και...


Μερικά tips και εναλλακτικές συστατικών και εκτέλεσης

- Το λάδι που θα βάλετε να είναι ελάχιστο γιατί "γλυτσιάζουν" εύκολα και χαλάνε
- Η ζύμη δεν χρειάζεται πολύ ανακάτεμα, για να μη σφίξει.
- Πρέπει να κολλάνε και λίγο στα χέρια σας για να γίνουν αφράτα
- Καλό είναι να τα πλάσετε πολύ μικρά γιατί φουσκώνουν πολύ.
- Αν τα πλάσετε πολύ μεγάλα, κινδυνεύουν μέσα να παραμείνουν άψητα.
- Μην τα ψήσετε παραπάνω από τον προβλεπόμενο χρόνο γιατί αρπάζουν από κάτω.
- Για το τέλος μπορείτε να αντικαταστήσετε τα καρύδια με αμύγδαλα αν το προτιμάτε.
- Αντί να τα "ραντίσετε" με το μέλι μπορείτε να φτιάξετε σιρόπι για να τα βουτήξετε

Για το σιρόπι:

Ζεσταίνεται στην κατσαρόλα 2 φλυτζάνια μέλι και 2 φλυτζάνια νερό με 1 ξυλάκι κανέλα.
(Καλύτερα να φτιάξετε πρώτα το σιρόπι για να προλάβει να κρυώσει μέχρι να ετοιμαστούν τα μελομακάρονά σας και να τα βουτήξετε για λίγα λεπτά μέσα. Ζεστά μελομακάρονα σε κρύο σιρόπι)

Και λίγα λόγια για την ιστορία τους:

Ήταν παραμονές για τα Χριστούγεννα του 2010 και την  Πρωτοχρονιά του 2011, οι πρώτες μας γιορτές με τον καλό μου στο σπίτι μας, μετά το γάμο, σαν οικογένεια. Για λόγους υγείας ήμασταν, αυτό που οι γιατροί ονομάζουν "άγλυκοι και άναλοι", δηλαδή ότι καταναλώναμε δεν έπρεπε να περιέχει ζάχαρη και αλάτι.... Με αρκετή στενοχώρια, λοιπόν, είχα αποδεχτεί ότι το σπίτι μας δεν θα "μύριζε" τη γιορτινή ατμόσφαιρα από την κουζίνα μας, αφού δεν θα έφτιαχνα κανένα από τα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά που -από όσο γνώριζα ως τότε- όλα τους περιελάμβαναν στα συστατικά τους και την απαραίτητη ζάχαρη. Κι όμως, ευτυχώς γελάστηκα!
 
Μέσα Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς βρισκόμασταν σε μια προ-χριστουγεννιάτικη εξόρμηση κάπου στα πανέμορφα χωριά της Δράμας,  και ήταν Σάββατο απόγευμα όταν αποκλεισμένοι από τη χιονοθύελλα περίμενα να χαζέψω στην τηλεόραση την εκπομπή με τις.... γλυκές "αμαρτίες", του γνωστού μας Στέλιου Παρλιάρου. Πανευτυχής τον παρακολούθησα στην αρχή της εκπομπής να προλογίζει συνταγή για μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και, επόμενα, στήθηκα να δω και τη συνέχεια.

Περιττό να αναφέρω ότι, για να γράφω σήμερα -τόσα χρόνια μετά- για αυτή τη συνταγή, έκτοτε τα συγκεκριμένα μελομακάρονα, που παρεμπιπτόντως είναι και πεντανόστημα, δεν έχουν λείψει σε καμία από τις επόμενες εορταστικές περιόδους Χριστουγέννων - Πρωτοχρονιάς από το τραπέζι μας....... κι ας πάψαμε να είμαστε άγλυκοι!

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όποιον το δοκιμάσει
και περιμένω εναγωνίως να μου αφήσετε τις εντυπώσεις σας στα σχόλια παρακάτω!!!

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Γαρίδες Σαγανάκι με τυρί ή και χωρίς... εσύ αποφασίζεις!

 

Την συνταγή μας για γαρίδες σαγανάκι με τυρί ή χωρίς, μπορείτε να την ολοκληρώσετε και στο φούρνο αλλά και μόνο στο τηγάνι. Είπαμε....... οι συνταγές μου είναι εύκολες!


Υλικά:
1/2 kg Γαρίδες,
1/2 kg Ντομάτες για σάλτσα ή 1 κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκια
Κρεμμύδι & Σκόρδο (προαιρετικά)
Λάδι
Αλάτι-Πιπέρι
Μαϊντανό
Φέτα & Κεφαλοτύρι (προαιρετικά)

Εκτέλεση:

-  Σοτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο σε λίγο καυτό λίγο λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι. 
-  Προσθέτουμε προαιρετικά το σκόρδο.
-  Προσθέτουμε το χυμό ντομάτας και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία.
-  Αφήνουμε να βράσει περίπου 5-10 λεπτά  μέχρι να δέσει η σάλτσα μας.


Α΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο τηγάνι)

-  Ρίχνουμε τις γαρίδες στο τηγάνι που βράζει η σάλτσα μας.
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Προσθέτουμε αν θέλουμε κομμάτια από τυρί φέτα.
- Ψήνουμε για ακόμα 10 περίπου λεπτά
- Σερβίρουμε το σαγανάκι μας ζεστό και πασπαλισμένο με  ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό.


Β΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο φούρνο)

- Τοποθετούμε τις γαρίδες μας ωμές σε ένα πήλινο σκεύος ή σαγανάκι
- Περιχύνουμε τις γαρίδες με τη σάλτσα που ετοιμάσαμε παραπάνω
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Ρίχνουμε μέσα κομμάτια φέτας και από πάνω τριμμένο κεφαλοτύρι για να κάνει κρούστα
- Τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο
- Ψήνουμε  στους 180-200 βαθμούς για περίπου ένα τέταρτο της ώρας

Σας άρεσε; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Ψητά Λαχανικά Ανάμεικτα στο φούρνο!

Τα ανάμεικτα ψητά λαχανικά στο φούρνο τα πρωτοδοκίμασα τυχαία ένα μεσημέρι στην αδερφή μου και πρέπει να πω ότι ξετρελάθηκα! Έκτοτε συνοδεύουν πολύ συχνά διάφορα γεύματά μας στο σπίτι και, βέβαια, κυρίως τα ψαρικά μας.... αλλά όχι μόνο. Βασικά, πλέον είναι ο μόνος τρόπος για εμένα να φάω μαζεμένα τόόόόσα λαχανικά (και ειδικά μελιτζάνες!)

Υλικά: 

- Οποιοδήποτε λαχανικό σας κινεί το ενδιαφέρον να το ψήσετε και να το φάτε!

παράδειγμα:
- Πιπεριές πράσινες στρογγυλές, πράσινες "κέρατο" και κόκκινες "φλωρίνης"
- Κολοκύθια
- Μελιτζάνες
- Καρότα
- Πατάτες
- Κρεμμύδια ξερά

- Λάδι
- Πιπέρι / Αλάτι / Ρίγανη
- Μπαλσάμικο


Εκτέλεση:

- Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε σε λεπτές φέτες ή λωρίδες  τα λαχανικά μας
- Βάζουμε μια λαδόκολλα σε ένα ταψί και ρίχνουμε όλα τα λαχανικά
- Πασπαλίζουμε με λίγο λάδι και με τα χέρια φροντίζουμε να λαδωθούν από λίγο όλα τα λαχανικά
- Ρίζνουμε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
- Ψήνουμε στο γκριλ για μισή ώρα με τρία τέταρτα, αναλόγως την ποσότητά τους και το φούρνο μας, και γυρίζοντας τα μέσα στο ταξί μια φορά στο μισό της ώρας ψησίματος
- Όταν τα σερβίρουμε τα περιχύνουμε από πάνω με λίγο ξύδι μπαλσάμικο

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Η επιλογή του σωστού παιδικού σταθμού… Και τώρα;

Τί να σκεφτείτε, τί να προσέξετε και τί να ζητήσετε πριν να διαλέξετε τελικά τον καλύτερο και πιο κατάλληλο βρεφικό ή παιδικό σταθμό για το δικό σας παιδί;
Θέμα δύσκολο και πολυσυζητημένο διαδικτυακά, για να μην πούμε για το ότι οι περισσότεροι δεν έχουν πολλές επιλογές πέραν ενός δημοτικού παιδικού σταθμού. Παρ’ όλα αυτά θα αναφέρω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι αξίζει να επενδύσει κανείς τουλάχιστον σε έναν καλό ιδιωτικό παιδικό σταθμό.

Ένα νήπιο βγαίνει από την ασφάλεια του σπιτιού του (και του σπιτιού της γιαγιάς του) για να βρεθεί σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα περνάει αρκετές ώρες την ημέρα. Εκεί θα κοινωνικοποιηθεί ουσιαστικά για πρώτη φορά, χωρίς να του κάνει πλάτες η μαμά. Εκεί θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τους πρώτους του φίλους και να αυτονομηθεί.

Είναι τόσα πολλά που θα κάνει/βιώσει/γνωρίσει για πρώτη φορά αυτό το μικρό παιδί, που αξίζει να γίνουν όλα γλυκά και χωρίς άγχος. Οπότε το πιο σημαντικό, είναι οι άνθρωποι που θα επιλέξουμε να περνάνε τις περισσότερες και δυναμικότερες ώρες των παιδιών μας μαζί τους. Άνθρωποι που δεν έχουν στόχο να τιθασεύσουν το ανήσυχο πνεύμα τους ή να τα έχουν καθηλωμένα και υπάκουα. Αλλά που σέβονται τα χαρακτηριστικά της ηλικίας τους, την μοναδικότητά του κάθε παιδιού και τα αποδέχονται πραγματικά για αυτό που είναι, το κάθε ένα ξεχωριστά. Δεν επιβάλλονται με φωνές, «γωνίες σκέψης» και τιμωρίες, αλλά με καθοδήγηση, αγάπη και υπομονή την οποία διδάσκουν μαζί με την ευγένεια. 

Τα παιδιά δεν είναι ένα ανήσυχο κοπάδι και ο παιδικός σταθμός το μαντρί τους. 

Οι λειτουργοί της προσχολικής ηλικίας, γιατί το παιδαγωγοί δεν μου ταιριάζει σε αυτές τις ηλικίες, δεν μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε 4χρονα έχοντάς τα καθισμένα σε μία καρέκλα και με μαρκαδόρους μόνιμα μπροστά τους. Τα πάνε στον κήπο (ναι, ακόμα και με κρύο) για να φυτέψουν κάτι, για να κόψουν ένα νεράντζι από τη νεραντζιά τα βγάζουν έξω, τα πάνε μία βόλτα στο βουνό για να μαζέψουν κουκουνάρια ή να δουν πως είναι το κυπαρίσσι, τα αφήνουν να πασαλειφτούν χρώματα και ζυμάρια, παίζουν κουτσό, συζητούν για άλλες χώρες μακρινές. 

Και έτσι μαθαίνουν βιωματικά ότι αν είσαι καλά ντυμένος δεν αρρωσταίνεις από το κρύο, αλλά μπορεί να νιώσεις και πολύ ωραία αν βγεις έξω και φυτέψεις κάτι που θα μεγαλώνει καθημερινά μπροστά στα μάτια σου, ότι υπάρχουν καρποφόρα ακόμα και στο πεζοδρόμιο αλλά και κωνοφόρα ψηλά εντυπωσιακά δέντρα πάνω στο βουνό, ότι αν ανακατέψεις το κίτρινο με το μπλε θα έχεις ένα πράσινο χρώμα, ότι τα ίδια τους τα χέρια μπορούν και φτιάχνουν τα πιο νόστιμα κουλουράκια και ας έβαλαν άπειρη ζάχαρη και ας είναι και κακομούτσουνα, ότι με μία κιμωλία πάνω στις πλάκες μπορείς να μάθεις να μετράς τα πηδήματα που καταφέρνεις ανάμεσα στις γραμμές και πως αυτά τα φοβερά πουλιά που δεν πετάνε, οι πιγκουίνοι, ζουν στο νότιο πόλο που έχει πάγους.

Τόσο απλά πράγματα μπορούν να κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου ευτυχισμένα!

Την καθήλωση σε μία καρέκλα, έχουν 12 (καταναγκαστικά) σχολικά χρόνια μπροστά τους για να τη ζήσουν. Οπότε τουλάχιστον μέχρι τα 6 τους ας παίζουν με την ψυχή τους και ας μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι τους, γιατί μόνο έτσι θα αγαπήσουν τη μάθηση και την ουσιαστική γνώση. 

 

Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί που μαθαίνουν στα παιδιά αγγλικά ως ξένη γλώσσα ή ακόμα χειρότερα ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Λες και τα χρειάζονται άμεσα ή δεν προλαβαίνουν να τα μάθουν μετά τα 7 τους χρόνια. Άλλοι πάλι δεν έχουν ούτε ένα παρτέρι με χώμα για να μάθουν στα παιδιά από πού ξεκινάει η ίδια η ζωή, αλλά άθλιους πλαστικούς χλοοτάπητες ή πράσινη μοκέτα. 

Κάτι για το οποίο αναρωτιέμαι συχνά, είναι το πόσες θεατρικές παραστάσεις/κουκλοθέατρα/θέατρα σκιών κλπ. χρειάζεται να βλέπουν παιδιά προσχολικής ηλικίας, για να μην πω για την ποιότητα αυτών (βλ. θεατρικές παραστάσεις με ήρωες κινουμένων σχεδίων). Σε αυτές τις ηλικίες που το κάθε ερέθισμα θέλει αρκετό χρόνο για να «χωνευθεί» από το παιδί, είναι δυνατόν αυτό να παρακολουθεί περίπου 1-1,5 παραστάσεις το μήνα; Πόσοι από εμάς τους ενήλικες βλέπουμε τόσο συχνά; 

Είναι και αυτές οι απίστευτες καλοκαιρινές γιορτές, με ποιήματα, χορευτικά και άλλα δρώμενα, αλλά δυστυχώς πολύ συχνά χωρίς καθόλου σχεδόν φαντασία, που δεν ταιριάζουν σε αυτές τις ηλικίες, μόνο και μόνο για να αποδείξουν στους γονείς-θεατές μέσα σε δύο ώρες, όλα αυτά που «έκαναν» και «έμαθαν» τη σχολική χρονιά που πέρασε τα βλαστάρια τους. Ούτε μεταπτυχιακό να έπαιρναν!  Τι πίεση έχουν περάσει άραγε και δεν θέλουν να χορέψουν; Πόση ένταση τους προκαλεί αυτό το κοινό και οι φωτογραφικές μηχανές; Γιατί κλαίνε στη σκηνή; Γιατί όλα πρέπει να κάνουν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις; Δεν υπάρχει κάτι άλλο αξιόλογο να χορέψουν εκτός από το «Τράβα μπρος και μη σε μέλλει»; 

Ένα παιδί που δεν παίρνει αληθινά ερεθίσματα αλλά τεχνητά, θα είναι πολύ δύσκολο αργότερα να αγαπήσει την πραγματική γνώση. Μέσα από μία φωτογραφία και από ένα τσαμπί σταφύλι δεν μπορείς να μάθεις για τον τρύγο. Δεν πρέπει να δεις τι είναι το αμπέλι, να πιάσεις το χώμα πάνω στο οποίο φυτρώνει, να πατήσεις τα σταφύλια; Έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πώς να το κάνουμε! 

Είναι πολύ μικρά για να περιμένουμε να καταλαβαίνουν τα πάντα μέσα από ένα βιβλίο, ενώ η βιωματική γνώση είναι αποδεδειγμένα πια πολύ πιο αποδοτική. 

 

Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε παιδαγωγός. Προσπαθώ όμως να βελτιώνομαι ως γονιός είτε διαβάζοντας είτε συζητώντας με ειδικούς και μη. Πάντα ακούω το ένστικτό μου και φροντίζω να μαθαίνω από τα λάθη μου. Από την προσωπική μου εμπειρία στην αναζήτηση παιδικού σταθμού και από τα βιώματά μου ως μητέρα παιδιών προσχολικής ηλικίας προκύπτουν οι παραπάνω απόψεις και είναι αποκλειστικά δικές μου. Έτσι απλά και ξεκάθαρα τις εκφράζω και αν θέλετε τις λαμβάνετε υπ’ όψιν σας για να κάνετε τη δική σας επιλογή παιδικού σταθμού.

Τερέζα Κ.

1st Image courtesy of AKARAKINGDOMS / FreeDigitalPhotos.net

2nd Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.ne
3nd Image courtesy of Stuart Miles/ FreeDigitalPhotos.net

4th Image courtesy of Stuart Miles / FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...