Γαρίδες Σαγανάκι με τυρί ή και χωρίς... εσύ αποφασίζεις!

 

Την συνταγή μας για γαρίδες σαγανάκι με τυρί ή χωρίς, μπορείτε να την ολοκληρώσετε και στο φούρνο αλλά και μόνο στο τηγάνι. Είπαμε....... οι συνταγές μου είναι εύκολες!


Υλικά:
1/2 kg Γαρίδες,
1/2 kg Ντομάτες για σάλτσα ή 1 κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκια
Κρεμμύδι & Σκόρδο (προαιρετικά)
Λάδι
Αλάτι-Πιπέρι
Μαϊντανό
Φέτα & Κεφαλοτύρι (προαιρετικά)

Εκτέλεση:

-  Σοτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο σε λίγο καυτό λίγο λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι. 
-  Προσθέτουμε προαιρετικά το σκόρδο.
-  Προσθέτουμε το χυμό ντομάτας και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία.
-  Αφήνουμε να βράσει περίπου 5-10 λεπτά  μέχρι να δέσει η σάλτσα μας.


Α΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο τηγάνι)

-  Ρίχνουμε τις γαρίδες στο τηγάνι που βράζει η σάλτσα μας.
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Προσθέτουμε αν θέλουμε κομμάτια από τυρί φέτα.
- Ψήνουμε για ακόμα 10 περίπου λεπτά
- Σερβίρουμε το σαγανάκι μας ζεστό και πασπαλισμένο με  ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό.


Β΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο φούρνο)

- Τοποθετούμε τις γαρίδες μας ωμές σε ένα πήλινο σκεύος ή σαγανάκι
- Περιχύνουμε τις γαρίδες με τη σάλτσα που ετοιμάσαμε παραπάνω
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Ρίχνουμε μέσα κομμάτια φέτας και από πάνω τριμμένο κεφαλοτύρι για να κάνει κρούστα
- Τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο
- Ψήνουμε  στους 180-200 βαθμούς για περίπου ένα τέταρτο της ώρας

Σας άρεσε; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Ψητά Λαχανικά Ανάμεικτα στο φούρνο!

Τα ανάμεικτα ψητά λαχανικά στο φούρνο τα πρωτοδοκίμασα τυχαία ένα μεσημέρι στην αδερφή μου και πρέπει να πω ότι ξετρελάθηκα! Έκτοτε συνοδεύουν πολύ συχνά διάφορα γεύματά μας στο σπίτι και, βέβαια, κυρίως τα ψαρικά μας.... αλλά όχι μόνο. Βασικά, πλέον είναι ο μόνος τρόπος για εμένα να φάω μαζεμένα τόόόόσα λαχανικά (και ειδικά μελιτζάνες!)

Υλικά: 

- Οποιοδήποτε λαχανικό σας κινεί το ενδιαφέρον να το ψήσετε και να το φάτε!

παράδειγμα:
- Πιπεριές πράσινες στρογγυλές, πράσινες "κέρατο" και κόκκινες "φλωρίνης"
- Κολοκύθια
- Μελιτζάνες
- Καρότα
- Πατάτες
- Κρεμμύδια ξερά

- Λάδι
- Πιπέρι / Αλάτι / Ρίγανη
- Μπαλσάμικο


Εκτέλεση:

- Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε σε λεπτές φέτες ή λωρίδες  τα λαχανικά μας
- Βάζουμε μια λαδόκολλα σε ένα ταψί και ρίχνουμε όλα τα λαχανικά
- Πασπαλίζουμε με λίγο λάδι και με τα χέρια φροντίζουμε να λαδωθούν από λίγο όλα τα λαχανικά
- Ρίζνουμε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
- Ψήνουμε στο γκριλ για μισή ώρα με τρία τέταρτα, αναλόγως την ποσότητά τους και το φούρνο μας, και γυρίζοντας τα μέσα στο ταξί μια φορά στο μισό της ώρας ψησίματος
- Όταν τα σερβίρουμε τα περιχύνουμε από πάνω με λίγο ξύδι μπαλσάμικο

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Η επιλογή του σωστού παιδικού σταθμού… Και τώρα;

Τί να σκεφτείτε, τί να προσέξετε και τί να ζητήσετε πριν να διαλέξετε τελικά τον καλύτερο και πιο κατάλληλο βρεφικό ή παιδικό σταθμό για το δικό σας παιδί;
Θέμα δύσκολο και πολυσυζητημένο διαδικτυακά, για να μην πούμε για το ότι οι περισσότεροι δεν έχουν πολλές επιλογές πέραν ενός δημοτικού παιδικού σταθμού. Παρ’ όλα αυτά θα αναφέρω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι αξίζει να επενδύσει κανείς τουλάχιστον σε έναν καλό ιδιωτικό παιδικό σταθμό.

Ένα νήπιο βγαίνει από την ασφάλεια του σπιτιού του (και του σπιτιού της γιαγιάς του) για να βρεθεί σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα περνάει αρκετές ώρες την ημέρα. Εκεί θα κοινωνικοποιηθεί ουσιαστικά για πρώτη φορά, χωρίς να του κάνει πλάτες η μαμά. Εκεί θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τους πρώτους του φίλους και να αυτονομηθεί.

Είναι τόσα πολλά που θα κάνει/βιώσει/γνωρίσει για πρώτη φορά αυτό το μικρό παιδί, που αξίζει να γίνουν όλα γλυκά και χωρίς άγχος. Οπότε το πιο σημαντικό, είναι οι άνθρωποι που θα επιλέξουμε να περνάνε τις περισσότερες και δυναμικότερες ώρες των παιδιών μας μαζί τους. Άνθρωποι που δεν έχουν στόχο να τιθασεύσουν το ανήσυχο πνεύμα τους ή να τα έχουν καθηλωμένα και υπάκουα. Αλλά που σέβονται τα χαρακτηριστικά της ηλικίας τους, την μοναδικότητά του κάθε παιδιού και τα αποδέχονται πραγματικά για αυτό που είναι, το κάθε ένα ξεχωριστά. Δεν επιβάλλονται με φωνές, «γωνίες σκέψης» και τιμωρίες, αλλά με καθοδήγηση, αγάπη και υπομονή την οποία διδάσκουν μαζί με την ευγένεια. 

Τα παιδιά δεν είναι ένα ανήσυχο κοπάδι και ο παιδικός σταθμός το μαντρί τους. 

Οι λειτουργοί της προσχολικής ηλικίας, γιατί το παιδαγωγοί δεν μου ταιριάζει σε αυτές τις ηλικίες, δεν μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε 4χρονα έχοντάς τα καθισμένα σε μία καρέκλα και με μαρκαδόρους μόνιμα μπροστά τους. Τα πάνε στον κήπο (ναι, ακόμα και με κρύο) για να φυτέψουν κάτι, για να κόψουν ένα νεράντζι από τη νεραντζιά τα βγάζουν έξω, τα πάνε μία βόλτα στο βουνό για να μαζέψουν κουκουνάρια ή να δουν πως είναι το κυπαρίσσι, τα αφήνουν να πασαλειφτούν χρώματα και ζυμάρια, παίζουν κουτσό, συζητούν για άλλες χώρες μακρινές. 

Και έτσι μαθαίνουν βιωματικά ότι αν είσαι καλά ντυμένος δεν αρρωσταίνεις από το κρύο, αλλά μπορεί να νιώσεις και πολύ ωραία αν βγεις έξω και φυτέψεις κάτι που θα μεγαλώνει καθημερινά μπροστά στα μάτια σου, ότι υπάρχουν καρποφόρα ακόμα και στο πεζοδρόμιο αλλά και κωνοφόρα ψηλά εντυπωσιακά δέντρα πάνω στο βουνό, ότι αν ανακατέψεις το κίτρινο με το μπλε θα έχεις ένα πράσινο χρώμα, ότι τα ίδια τους τα χέρια μπορούν και φτιάχνουν τα πιο νόστιμα κουλουράκια και ας έβαλαν άπειρη ζάχαρη και ας είναι και κακομούτσουνα, ότι με μία κιμωλία πάνω στις πλάκες μπορείς να μάθεις να μετράς τα πηδήματα που καταφέρνεις ανάμεσα στις γραμμές και πως αυτά τα φοβερά πουλιά που δεν πετάνε, οι πιγκουίνοι, ζουν στο νότιο πόλο που έχει πάγους.

Τόσο απλά πράγματα μπορούν να κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου ευτυχισμένα!

Την καθήλωση σε μία καρέκλα, έχουν 12 (καταναγκαστικά) σχολικά χρόνια μπροστά τους για να τη ζήσουν. Οπότε τουλάχιστον μέχρι τα 6 τους ας παίζουν με την ψυχή τους και ας μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι τους, γιατί μόνο έτσι θα αγαπήσουν τη μάθηση και την ουσιαστική γνώση. 

 

Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί που μαθαίνουν στα παιδιά αγγλικά ως ξένη γλώσσα ή ακόμα χειρότερα ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Λες και τα χρειάζονται άμεσα ή δεν προλαβαίνουν να τα μάθουν μετά τα 7 τους χρόνια. Άλλοι πάλι δεν έχουν ούτε ένα παρτέρι με χώμα για να μάθουν στα παιδιά από πού ξεκινάει η ίδια η ζωή, αλλά άθλιους πλαστικούς χλοοτάπητες ή πράσινη μοκέτα. 

Κάτι για το οποίο αναρωτιέμαι συχνά, είναι το πόσες θεατρικές παραστάσεις/κουκλοθέατρα/θέατρα σκιών κλπ. χρειάζεται να βλέπουν παιδιά προσχολικής ηλικίας, για να μην πω για την ποιότητα αυτών (βλ. θεατρικές παραστάσεις με ήρωες κινουμένων σχεδίων). Σε αυτές τις ηλικίες που το κάθε ερέθισμα θέλει αρκετό χρόνο για να «χωνευθεί» από το παιδί, είναι δυνατόν αυτό να παρακολουθεί περίπου 1-1,5 παραστάσεις το μήνα; Πόσοι από εμάς τους ενήλικες βλέπουμε τόσο συχνά; 

Είναι και αυτές οι απίστευτες καλοκαιρινές γιορτές, με ποιήματα, χορευτικά και άλλα δρώμενα, αλλά δυστυχώς πολύ συχνά χωρίς καθόλου σχεδόν φαντασία, που δεν ταιριάζουν σε αυτές τις ηλικίες, μόνο και μόνο για να αποδείξουν στους γονείς-θεατές μέσα σε δύο ώρες, όλα αυτά που «έκαναν» και «έμαθαν» τη σχολική χρονιά που πέρασε τα βλαστάρια τους. Ούτε μεταπτυχιακό να έπαιρναν!  Τι πίεση έχουν περάσει άραγε και δεν θέλουν να χορέψουν; Πόση ένταση τους προκαλεί αυτό το κοινό και οι φωτογραφικές μηχανές; Γιατί κλαίνε στη σκηνή; Γιατί όλα πρέπει να κάνουν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις; Δεν υπάρχει κάτι άλλο αξιόλογο να χορέψουν εκτός από το «Τράβα μπρος και μη σε μέλλει»; 

Ένα παιδί που δεν παίρνει αληθινά ερεθίσματα αλλά τεχνητά, θα είναι πολύ δύσκολο αργότερα να αγαπήσει την πραγματική γνώση. Μέσα από μία φωτογραφία και από ένα τσαμπί σταφύλι δεν μπορείς να μάθεις για τον τρύγο. Δεν πρέπει να δεις τι είναι το αμπέλι, να πιάσεις το χώμα πάνω στο οποίο φυτρώνει, να πατήσεις τα σταφύλια; Έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πώς να το κάνουμε! 

Είναι πολύ μικρά για να περιμένουμε να καταλαβαίνουν τα πάντα μέσα από ένα βιβλίο, ενώ η βιωματική γνώση είναι αποδεδειγμένα πια πολύ πιο αποδοτική. 

 

Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε παιδαγωγός. Προσπαθώ όμως να βελτιώνομαι ως γονιός είτε διαβάζοντας είτε συζητώντας με ειδικούς και μη. Πάντα ακούω το ένστικτό μου και φροντίζω να μαθαίνω από τα λάθη μου. Από την προσωπική μου εμπειρία στην αναζήτηση παιδικού σταθμού και από τα βιώματά μου ως μητέρα παιδιών προσχολικής ηλικίας προκύπτουν οι παραπάνω απόψεις και είναι αποκλειστικά δικές μου. Έτσι απλά και ξεκάθαρα τις εκφράζω και αν θέλετε τις λαμβάνετε υπ’ όψιν σας για να κάνετε τη δική σας επιλογή παιδικού σταθμού.

Τερέζα Κ.

1st Image courtesy of AKARAKINGDOMS / FreeDigitalPhotos.net

2nd Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.ne
3nd Image courtesy of Stuart Miles/ FreeDigitalPhotos.net

4th Image courtesy of Stuart Miles / FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Προβλήματα Θηλασμού & Αντιμετώπιση Δυσκολιών

Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες από τις πιο συχνές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει μια μητέρα στην προσπάθειά της να θηλάσει αποκλειστικά το μωρό της.



 
Για να δείτε τους προτεινόμενους τρόπους αντιμετώπισης και το πώς είναι εφικτό όλα αυτά να προσπεραστούν και ο θηλασμός να συνεχιστεί απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα ακολουθείστε το σύνδεσμο του κάθε σχετικού άρθρου.


- Μόλις γέννησα και δεν έχω γάλα ή το γάλα μου δεν φτάνει για να θηλάσω και να χορτάσει το μωρό

- Το μωρό μου δεν παίρνει το απαιτούμενο βάρος με το θηλασμό. Να δώσω συμπλήρωμα;

- Οι θηλές μου πονάνε κατά τη διάρκεια του θηλασμού τί φταίει;

- Οι θηλές μου έχουν πληγωθεί από το θηλασμό. Να τον σταματήσω; Πως θα επουλωθούν;

- Το μωρό μου αποκοιμιέται στο στήθος ενώ θηλάζει, τί πρέπει να κάνω;

- Από τον ένα μαστό (δεξί ή αριστερό στήθος) δεν έχω γάλα για να θηλάσω, τί κάνω;

- Το μωρό μου συνήθισε το μπιμπερό και δεν θέλει να θηλάσει το στήθος (Σύγχυση θηλών)

- Έπαθα μαστίτιδα. Πως να την αντιμετωπίσω; Πρέπει να σταματήσω να θηλάζω;

- Έχω πυρετό/ίωση κλπ και παίρνω φάρμακα/αντιβίωση. Πρέπει να διακόψω το θηλασμό;

- Θέλω να πιω αλκοόλ/να καπνίσω/να φάω πρόχειρα φαγητά. Επιτρέπεται ενώ θηλάζω;

- Έχω υπερπαραγωγή μητρικού γάλακτος. Τι πρέπει να κάνω;

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Ιmage courtesy of Boians Cho Joo Young / FreeDigitalPhotos.netσ

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Τοκετός στο σπίτι.... μια συγκινητική αληθινή ιστορία

Η μοναδική χαρά του να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί, είναι ίσως η πιο έντονη συναισθηματική αλλά και σωματική εμπειρία που μπορεί να νιώσει μία γυναίκα. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που γεννάει η κάθε μία, το μόνο που μετράει είναι όλα αυτά που αισθάνεται όταν αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητά της ως συν-δημιουργός, ως μάνα.

Καθώς είχα τη χαρά να καταφέρω να γεννήσω φυσιολογικά το πρώτο μου παιδί σε ένα κέντρο φυσικού τοκετού, ακολουθώντας κυρίως το ένστικτό μου και λιγότερο τα τρομοκρατικά λόγια των γιατρών, ήταν πολύ λογικό να επιλέξω ο δεύτερος τοκετός να γίνει στο σπιτικό μας.
Η αλήθεια είναι πως την ίδια επιθυμία είχα και για το πρώτο μας παιδί, αλλά επειδή ήταν η πρώτη μου γέννα, δεν ήθελα να προσθέσω άγχος σε κάτι εντελώς καινούργιο για μένα και τον σύντροφό μου. Ο φυσιολογικός τοκετός για μένα ήταν μονόδρομος έτσι κι αλλιώς, γιατί από παιδί έτσι το είχα στο μυαλό μου. Πίστευα όμως πως ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρω ήταν εκτός κάποιου μεγάλου μαιευτηρίου και σίγουρα σε συνεργασία με κάποιον γιατρό των δικών μου πεποιθήσεων. Αποφάσισα λοιπόν να γεννήσω φυσιολογικά σε ένα κέντρο μόνο για φυσιολογικούς τοκετούς που υπήρχε εκείνη της εποχή. Μέσα μου όμως πίστευα πως και στο σπίτι θα ήταν καλά και πως αν έκανα δεύτερο παιδί αυτό θα γεννιόταν στο σπίτι.

Όταν λοιπόν ήρθαν τα νέα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου, ξέραμε και εγώ και ο σύντροφός μου πως ο τοκετός θα γινόταν στο σπίτι, εάν και εφόσον όλα πήγαιναν καλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και είχαμε το πράσινο φως από γιατρό και μαίες. Έτσι κι έγινε λοιπόν, η γιατρός ήξερε από την αρχή πως δεν υπήρχε περίπτωση να πάω να γεννήσω σε οποιαδήποτε κλινική και παρόλα αυτά με ανέλαβε. Εδώ πρέπει να αναφέρω πως ήταν η 3η γυναικολόγος που αναλάμβανε εγκυμοσύνη μου, αφού στην πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα αλλάξει 2 γιατρούς (παραλίγο και τρίτο) και οφείλω να ομολογήσω πως η τελευταία μου επιλογή με κέρδισε πραγματικά γιατί με στήριξε ουσιαστικά και δεν άρχισε ξαφνικά “να βλέπει κάτι επικίνδυνο’’. Ήταν εκεί όπου και όπως την χρειαζόμουν και συνεργάστηκε άψογα με τις μαίες μου και όλα αυτά σε ένα κλίμα πολύ φιλικό και ανοιχτό σε οποιονδήποτε προβληματισμό.
Τις μαίες μου τις γνώριζα από τον πρώτο μου τοκετό και για εμένα δεν υπήρχε θέμα αλλαγής των εμπλεκομένων στην μοναδική αυτή στιγμή μου, αφού ήμουν απόλυτα ευχαριστημένη από την εμπειρία μου μαζί τους. Με παρακολουθούσαν παράλληλα με τη γιατρό μου και έρχονταν σε επικοινωνία μεταξύ τους εάν αυτό ήταν απαραίτητο.

Με την υποστήριξη του συντρόφου μου, της οικογένειάς μου και έχοντας με το μέρος  μου μαίες και γυναικολόγο δεν υπήρχε κανένας λόγος να μην γίνει ο τοκετός στο σπίτι αφού η εγκυμοσύνη μου ήταν εξαιρετική. Έτσι κι έγινε λοιπόν…

Η Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού (ΠΗΤ) ήταν η 31η Δεκεμβρίου. Ποιοι γιατροί σε ποια κλινική να ήταν άραγε διαθέσιμοι εκείνες τις μέρες; Αυτό το αναρωτήθηκα πολλές φορές είναι η αλήθεια. Δεν χρειάστηκε όμως να «χαλάσω» τις γιορτές κανενός! Αφού προηγήθηκαν προειδοποιήσεις 2-3 μέρες νωρίτερα από τις μαίες μου πως το μωρό έχει κατέβει αρκετά χαμηλά και δεν θα γεννήσω τόσο αργά, στις 21 Δεκεμβρίου ξεκίνησα να έχω κάποιους πόνους που έρχονταν και έφευγαν, αλλά δεν τους χαρακτήριζα και πόνους τοκετού γιατί δεν έμοιαζαν σχεδόν καθόλου με τους πόνους που είχα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Είχα αποκλείσει το γεγονός ότι μπορεί να γεννάω γιατί μπορούσα να κάνω κανονικά τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με τον 15 μηνών γιο μου χωρίς να με απασχολούν αυτά τα πονάκια, τα οποία πολύ χαρακτηριστικά είχα ονομάσει «μπούκωμα στη λεκάνη μου». Μέχρι βόλτα πήγαμε το απόγευμα. Επειδή όμως «το μπούκωμα» αυτό είχε μία συχνότητα επανάληψης ανά 15-20 λεπτά με μικρή διάρκεια όμως, κατά το βραδάκι μίλησα με τη μαία μου και την ενημέρωσα για αυτό που μου συνέβαινε. Ενώ εγώ ήμουν απόλυτα ήρεμη και με τίποτα δεν πίστευα πως θα γεννούσα, εκείνη θορυβήθηκε και μου είπε πως θα έρθει να με δει στο σπίτι το ίδιο βράδυ.

Κατά τις 9 το βράδυ ήταν σπίτι μας, μούσκεμα γιατί έβρεχε καταρρακτωδώς και πριν σερβίρω το τσάι μας, μου ζήτησε να με εξετάσει. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μου είπε πως γεννάω και πως πρέπει να ξεφορτώσει το αυτοκίνητο. Πρέπει να πω εδώ πως δεν είχα την αίσθηση ότι γεννάω με τίποτα. Οι πόνοι αν και είχαν ενταθεί δεν θύμιζαν σε τίποτα τους γνωστούς ανυπόφορους πόνους τοκετού. Ήμουν μέσα στην ενέργεια και τη ζωντάνια, σε σημείο που προσφέρθηκα να βοηθήσω τη μαία να ξεφορτώσει το αυτοκίνητο, χωρίς να της κάνω πλάκα. Με έβαλε στη θέση μου με ένα άγριο βλέμμα και ξαναπήγα για το τσάι, στέλνοντας τον άντρα μου να ξεφορτώσει μαζί της. Η δεύτερη μαία ήταν καθ οδόν και όσο την περιμέναμε οι πόνοι γίνονταν πιο έντονοι και πιο οικείοι. Το μπούκωμα στη λεκάνη εξελισσόταν σε κανονικούς πόνους τοκετού. Πολύ πιο ανεκτοί σε σχέση με τον πρώτο τοκετό και όλο αυτό το βίωνα στο καλύτερο δυνατό περιβάλλον. Οι μαίες και ο άντρας μου καθισμένοι στον καναπέ του σπιτιού μας, μέσα στο ημίφως και εγώ να κάνω καθίσματα στηριζόμενη στον άντρα μου. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν  σε αυτό το σκηνικό άλλες φορές μου προκαλούν συγκίνηση και άλλες γέλιο, κυρίως γιατί όταν δεν πονούσα μας έβαζα κι άλλο τσάι και καθόμουν κι εγώ στον καναπέ μαζί τους, λες και γεννούσε κάποια άλλη στο άλλο δωμάτιο κι εμείς απλά περιμέναμε.
Όταν οι πόνοι κορυφώθηκαν, κάπως άρχισε να αλλάζει αυτή η ανέλπιστα χαρωπή και ανέμελη διάθεσή μου. Ήθελα ντε και καλά να κάνω μπάνιο για να είμαι καθαρή όταν ακουμπήσει το μωρό πάνω μου. Η αλήθεια είναι πως δεν ενδείκνυται το μπάνιο σε αυτό το σημείο του τοκετού. Κανονικά  έπρεπε να πάρω θέση για εξωθήσεις. Η επιμονή μου ήταν τέτοια που δεν μπορούσαν να μου το αρνηθούν. Υποβασταζόμενη λοιπόν μπήκα για ντους και θυμάμαι πως έτριβα το στήθος μου και την κοιλιά μου… Ήθελα ένα λεπτό μόνη μου στο ντους, όπου μέσα στους οξύτατους πόνους μου αποχαιρέτησα την κοιλιά μου, καλωσόριζα το μωρό μου και έκλαιγα από συγκίνηση.

Ήμουν πλέον έτοιμη και πνευματικά για τις εξωθήσεις. Βγήκα από το ντους και στο ημίφως του υπνοδωματίου μας, πάνω στα λιλά σεντόνια, υπό τους ήχους των Deva Premal, μέσα σε λίγα λεπτά και χωρίς πολλές οδηγίες από τις μαίες, μέσα στη συγκίνηση, ήρθε στον κόσμο η μικρούλα μας γύρω στη 1.30 τη νύχτα. Χωρίς περιττές διαδικασίες, αμέσως ξάπλωσε στο στήθος μου και έψαχνε μόνη της για να φάει. Ήταν πολύ ήρεμη και ζωηρή ταυτόχρονα, ακριβώς όπως κι εγώ που δεν μπορούσα να κρατηθώ και να παραμείνω ξαπλωμένη.

Οι μαίες ήταν εκεί για να καθαρίσουν και να με βοηθήσουν σε ότι χρειαστώ μέχρι αργά. Η μία ήρθε ξανά το μεσημέρι της επόμενης μέρας και ερχόταν καθημερινά για 3-4 μέρες για να βλέπει εμένα και τη μικρή μας. Η υποστήριξή τους ήταν πολύτιμη και για αρκετό καιρό αργότερα όταν χρειαζόμουν βοήθεια στον θηλασμό.

Για μένα το πιο σημαντικό ήταν να νιώθω ασφαλής στα χέρια τους, στο σπίτι μου και με αυτόν που αγαπώ. Ούτε μία φορά δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να πήγαινε στραβά και κατά τη διάρκεια εκείνης της βραδιάς ούτε μία φορά δεν ένιωσα ανασφάλεια ως προς την απόφασή μου. Ίσα ίσα που ήμουν πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη με την επιλογή αυτή.

Όλα ήταν τέλεια και όπως τα είχα φανταστεί και ονειρευτεί… γιατί το όνειρο το είχα δει κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης μου: πως γεννούσα στο σπίτι, πάνω στο κρεβάτι μου με τα λιλά σεντόνια, με πολύ λίγο φως και μουσική.

Τα όνειρα λοιπόν γίνονται πραγματικότητα κάποιες φορές.

Τ.Κ.

Image courtesy of Victor Habbick / FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Χταποδάκι ξιδάτο: Εύκολο, νόστιμο και νηστίσιμο... η συνταγή!

Η παρακάτω μας συνταγή για ένα απολαυστικό και νηστίσιμο ξιδάτο χταπόδι στην κατσαρόλα είναι πραγματικά πανεύκολη για όλους!
Δοκιμάστε τη και πείτε μας εντυπώσεις..





Υλικά Συνταγής: 

1 Χταπόδι
2-3 Φύλλα Δάφνης
Ξύδι
Λάδι
Ρίγανη
(Αλάτι, Πιπέρι - προαιρετικά)




Εκτέλεση:
- Καθαρίζουμε το χταπόδι, βγάζοντας τα μάτια και το δόντι του.
- Πλένουμε το χταπόδι καλά και το βάζουμε στο σκεύος μας.
- Στην κατσαρόλα μας βάζουμε ελάχιστο νερό με μια κουταλιά ξύδι και τα φύλλα δάφνης. (προαιρετικά και πιπέρι)
- Βράζουμε μέχρι να μαλακώσει σε μέτρια φωτιά.
- Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το κόβουμε κομματάκια.
- Προσθέτουμε λάδι, μπόλικο ξύδι και ρίγανη


Tips:
- Μέχρι να ετοιμαστεί το χταπόδι "μαζεύει" πολύ,
  οπότε.... σκεφτείτε καλύτερα το μέγεθος του χταποδιού που θα αγοράσετε
- Κατά το βράσιμο το χταπόδι θα πεταχτεί όρθιο.... είναι φυσιολογικό, μην ανησυχείτε

- Μην το αφήσετε παραπάνω από την ώρα που επαρκεί στη φωτιά, για να μη σας στεγνώσει.
- Το αλάτι δεν είναι απαραίτητο. Το πιπέρι είναι προαιρετικό, κατά το βράσιμο.

Σας άρεσε; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Οι εξετάσεις της εγκυμοσύνης

Οι εξετάσεις στις οποίες υποβαλλόμαστε στην εγκυμοσύνη μας ξεκινάνε πριν από αυτήν!

Αυτό, βέβαια, ισχύει για τα ζευγάρια που επιθυμούν να προβούν στον λεγόμενο Προγεννητικό Έλεγχο πριν ακόμα μπουν στη διαδικασία της εγκυμοσύνης ούτως ώστε να προβλέψουν, να αποφύγουν ή και να αντιμετωπίσουν εγκαίρως τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν στη συνέχεια. Στην περίπτωση αυτή υποβάλλονται σε μια σειρά εξετάσεων και οι δύο μέλλοντες γονείς. Διαφορετικά αν η έναρξη μιας εγκυμοσύνης προηγηθεί, τότε η γυναίκα είναι αυτή που καλείται από το γυναικολόγο της να υποβληθεί στις παρακάτω εξετάσεις του λεγόμενου προγεννητικού ελέγχου.

Ας αναφερθούμε όμως πριν και στη διενέργεια του πολυπόθητου Τεστ Εγκυμοσύνης. Πρόκειται για ένα απλό τεστ ούρων που μπορεί κάθε γυναίκα να προμηθευτεί από ένα φαρμακείο και να το κάνει μόνη της και εύκολα στην τουαλέτα -σύμφωνα με τις αναγραφόμενες σε αυτό οδηγίες-  από τις πρώτες ημέρες καθυστέρησης της περιόδου της. Συνήθως το αποτέλεσμά του είναι σίγουρο, αλλά για μεγαλύτερη βεβαιότητα η εξέταση που πρέπει να γίνει με μια απλή λήψη αίματος είναι η λεγόμενη Β Χοριακή Γοναδοτροπίνη (HCG) η οποία δείχνει τα επίπεδα στα οποία βρίσκεται η αντίστοιχη ορμόνη που παράγεται στην εγκυμοσύνη από τον αναπτυσσόμενο πλακούντα και η οποία ρυθμίζει τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη και εμποδίζει την ωορρηξία. Χάρη σε αυτή την ορμόνη δεν έχουν περίοδο οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μάλιστα, τα υψηλά επίπεδα αυτής στην αρχή κάθε εγκυμοσύνης, είναι που ευθύνονται για το σύμπτωμα των ναυτιών και τις πρωινές αναγούλες των εγκύων.

Μόλις το τεστ εγκυμοσύνης ή τα αποτελέσματα της β΄ χοριακής εξέτασης μας επιβεβαιώσουν την αρχή κύησης, τότε είναι που επισκεπτόμαστε τον γυναικολόγο.

Εξετάσεις στο α΄ τρίμηνο της εγκυμοσύνης:

Αν δεν έχει προηγηθεί ο προγεννητικός έλεγχος που προαναφέραμε, η έγκυος καλείται τώρα να υποβληθεί σε μια σειρά από τις πρώτες απαραίτητες εξετάσεις μιας εγκυμοσύνης για να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας της και να ληφθούν αν χρειάζεται απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης της και τη ζωή του εμβρύου. Τη λίστα με το ποιες είναι οι εξετάσεις αυτές μπορείτε να τη δείτε στο σχετικό μας άρθρο. εδώ.

Παράλληλα, σε αυτή την πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο, γίνεται συνήθως και το πρώτο υπερηχογράφημα στο έμβρυο (συνήθως από την 6η-8η εβδομάδα και μετά) για έναν πρώτο βασικό έλεγχο της αρχόμενης κύησης. Σε υπερηχογραφήματα υποβάλλεται η εγκυμονούσα σχεδόν καθ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Σχετικά με τα συνιστώμενα υπερηχογραφήματα εγκύων και εμβρύων μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο μας εδώ.

Μεταξύ 11ης-14ης εβδομάδας γίνεται ο υπέρηχος της Αυχενικής Διαφάνειας (για τα υπερηχογραφήματα στην εγκυμοσύνη διαβάστε περισσότερα για τα  εδώ) και συνήθως μαζί διενεργείται με λήψη αίματος και η εξέταση που είναι γνωστή ώς PAPP A-test, το οποίο έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει τον κίνδυνο παρουσίας στο έμβρυο ορισμένων νοσημάτων όπως το σύνδρομο down.

Αν έχει κριθεί απαραίτητο μεταξύ 10ης-12ης εβδομάδας μπορεί η έγκυος να υποβληθεί και σε Λήψη Τροφοβλάστη, η οποία γίνεται παρόμοια με την αμνιοπαρακέντιση αλλά το γεγονός ότι μπορεί να διεξαχθεί σε νωρίτερο στάδιο της εγκυμοσύνης δίνει τη δυνατότητα στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται κάποιο νόσημα στο έμβρυο να διακοπεί πρώιμα η κύηση, εάν αυτό αποφασιστεί από τους γονείς. Για την εξέταση Λήψη Τροφοβλάστη ή Λήψη Χοριακής Λάχνης μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο σχετικό άρθρο μας εδώ.

Εξετάσεις στο β΄ τρίμηνο της εγκυμοσύνης:

Εάν από τη διενέργεια των παραπάνω εξετάσεων διαπιστωθεί ότι συντρέχουν λόγοι, όπως αυξημένος φόβος εμφάνισης νοσημάτων στο έμβρυο ή  η ηλικία τη μητέρας είναι άνω των 35ετών, τότε συστήνεται και η Αμνιοπαρακέντιση (μεταξύ 16ης - 18ης εβδομάδας). Στη διάρκειά της λαμβάνεται δείγμα από το αμνιακό υγρό και γίνεται χρωμοσωμιακός έλεγχος του εμβρύου για να επιβεβαιωθούν ή να καταρριφθούν τυχόν φόβοι νοσημάτων και ανωμαλιών.  Για την εξέταση Αμνιοπαρακέντισης μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο σχετικό άρθρο μας εδώ.        

Στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης, διενεργείται το μεγάλο και σημαντικό υπερηχογράφημα  Β Επιπέδου, όπως είναι γνωστή η εξέταση αυτή που γίνεται μεταξύ 20ης - 24ης εβδομάδας κύησης. Διαβάστε περισσότερα σχετικά στο άρθρο μας για τα υπερηχογραφήματα εγκυμοσύνης εδώ.

Μια πολύ σημαντική και απαραίτητη εξέταση που ακολουθεί μεταξύ 26ης - 28ης εβδομάδας είναι η Καμπύλη Σακχάρου, που γίνεται με τη λήψη αίματος από την έγκυο σε δύο στάδια. Μία λήψη πριν και μία μετά πριν την κατάποση μιας κούπας νερό το οποίο περιέχει γλυκόζη. Η εξέταση αυτή έχει ως σκοπό να ελέγξει κατά πόσο ο οργανισμός της μεταβολίζει τη γλυκόζη για την αποφυγή εμφάνισης και την πρόληψη του διαβήτη κύησης.

Εξετάσεις στο γ΄ τρίμηνο της εγκυμοσύνης:

Στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης γίνεται ένα ακόμη μεγάλης σημασίας υπερηχογράφημα, το λεγόμενο Doppler αγγείων μεταξύ 28ης - 32ης  εβδομάδας.
Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για αυτό εδώ.

Τέλος στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης μπορεί η μέλλουσα μαμά να υποβληθεί και σε καρδιοτοκογράφημα για να ελεγχθούν η δραστηριότητα και οι συσπάσεις της μήτρας.

Να σημειώσουμε ότι οι περισσότεροι γυναικολόγοι ζητούν από τις εγκύους που παρακολουθούν να υποβάλλονται σε γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων σχεδόν κάθε μήνα ούτως ώστε να ελέγχουν τη γενική πορεία της υγείας της εγκύου και να προλαμβάνουν τυχόν δυσλειτουργίες του οργανισμού που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση κατά τη διάρκεια της κύησης. Παρομοίως δεν είναι λίγοι και οι γυναικολόγοι που διενεργούν υπερηχογραφήματα ελέγχου της κύησης σε μηνιαία βάση. 

Image courtesy of renjith krishnan / FreeDigitalPhotos.net

Image courtesy of Victor Habbick / FreeDigitalPhotos.net

Image courtesy of David Castillo / FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Τα υπερηχογραφήματα μιας εγκυμοσύνης - Πόσα και ποιά είναι

Στην πρώτη επίσκεψη μιας εγκύου στο γυναικολόγο της και για να διαπιστωθεί η αρχή μιας εγκυμοσύνης αν δεν έχει προηγηθεί η β΄ χοριακή εξέταση αίματος, γίνεται συνήθως το πρώτο υπερηχογράφημα στο έμβρυο (συνήθως από την 6η-8η εβδομάδα και μετά). Πρόκειται για τον πρώτο βασικό έλεγχο της αρχόμενης κύησης όπου ελέγχεται πιθανή εξωμήτρια κύηση, ο αριθμός των εμβρύων, η ομαλή ανάπτυξη και να προσδιοριστεί και η ηλικία της κύησης.

Άλλο ένα υπερηχογράφημα που γίνεται στη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης (μεταξύ 11ης - 14ης εβδομάδας) είναι αυτό στο οποίο μετριέται η Αυχενική Διαφάνεια του εμβρύου για να ελεγχθεί πιθανή ύπαρξη χρωμοσωμικών ανωμαλιών όπως το σύνδρομο down και άλλες συγγενείς ανωμαλίες. (Συνήθως μαζί με τον υπέρηχο της αυχενικής διαφάνειας γίνεται, με λήψη αίματος από την εγκυμονούσα, και το PAPP A-test, το οποίο επίσης έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει τον κίνδυνο παρουσίας στο έμβρυο ορισμένων νοσημάτων όπως το σύνδρομο down.)

Στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης, το μεγάλο και σημαντικό υπερηχογράφημα στο οποίο υποβάλλεται η έγκυος είναι αυτό της εξέτασης Β Επιπέδου το οποίο γίνεται μεταξύ 20ης - 24ης εβδομάδας κύησης. Στο στάδιο αυτό ελέγχεται η ανατομία του εμβρύου και εντοπίζεται τυχόν ανωμαλία στο σχηματισμό του (πχ στα όργανά του). Εκτός από το αν το έμβρυο είναι αρτιμελές, στο υπερηχογράφημα αυτό προσδιορίζονται επίσης η θέση του πλακούντα και η ποσότητα του αμνιακού υγρού. Επίσης στο υπερηχογράφημα αυτό μετριέται και το μήκος του τραχήλου της μήτρας  και ελέγχονται και οι πιθανότητες εμφάνισης προεκλαμψίας στην έγκυο.

Στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης γίνεται ένα ακόμη μεγάλης σημασίας υπερηχογράφημα, το λεγόμενο Doppler αγγείων μεταξύ 28ης - 32ης  εβδομάδας. Στη συγκεκριμένη εξέταση ελέγχεται κατά πόσο ο πλακούντας τροφοδοτείται επαρκώς ή αν παρουσιάζονται σημάδια πλακουντιακής ανεπάρκειας. Επίσης τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης μπορεί η μέλλουσα μαμά να υποβληθεί και σε καρδιοτοκογράφημα για να ελεγχθούν η δραστηριότητα και οι συσπάσεις της μήτρας.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι αρκετοί οι γυναικολόγοι που υποβάλλουν τις μέλλουσες μητέρες στη διαδικασία αλλά και το κόστος ενός υπερηχογραφήματος σε μηνιαία βάση, δηλαδή σε κάθε επίσκεψη τους στο γιατρό. Ωστόσο οι προαναφερόμενοι υπέρηχοι είναι οι πιο απαραίτητοι και μια εγκυμοσύνη που εξελίσσεται φυσιολογικά μπορεί να περιοριστεί σε αυτούς.

Image courtesy of stockimages / FreeDigitalPhotos.net

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...