Προχτές το απόγευμα, όταν σηκωθήκαμε από τη μεσημεριανή μας σιέστα, ο καλός μου πήγε κατευθείαν στην κουζίνα να σερβίρει το απογευματινό μας φρουτάκι.
Καθώς έκοβε το καρπούζι, με φωνάζει και μου λέει "Ανυπομονώ να μάθω στην κόρη μου να τρώει το καρπούζι στο χέρι δαγκώνοντας κατευθείαν από τις φέτες του".
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή.
Μια μόνη ασήμαντη αφορμή της καθημερινότητάς μας πόσες μα πόσες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας έφεραν στο προσκήνιο. Ξαφνικά μια σειρά αναρίθμητων μαγικών εικόνων των καλοκαιριών της παιδικής μου ηλικίας πέρασαν σε κλάσματα δευτερολέπτων μπροστά από τα μάτια μου. Δε θα σας τις κρύψω, θα τις μοιραστώ μαζί σας ευθύς αμέσως γιατί είμαι σίγουρη πως και σε πολλές από εσάς οι παρακάτω σκηνές, έχουν πολλά να θυμίσουν!
Παιδική (καλοκαιρινή) ευτυχία είναι:
- Να τρως καρπούζι δαγκώνοντας απευθείας τη φέτα που στάζει στις παλάμες σου!
- Να κλέβεις τα κορόμηλα και τα βατόμουρα του γείτονα και να τα γεύεσαι, αφού πρώτα τα ψιλοτρίψεις στη γεμάτη χώμα από την αλάνα, μπλούζα σου!
- Να περιμένεις πως και πως τη στάση του αυτοκινήτου μπροστά από το επόμενο datsun από το οποίο ο μπαμπάς θα αγοράσει μπανάνες!
- Να βγαίνεις απόγευμα για παιχνίδι και με τα μήλα, το εφτάπετρο, το αναμμένο καμίνι, την αμπάριζα, το κρυφτοκυνηγητό, το χαλασμένο τηλέφωνο, την παντομίμα και το κουτσό να φτάνει βράδυ χωρίς να το καταλάβεις!
- Να τρως παγωτό πατούσα, σπρώξε γλύψε ή γρανίτα μισό-μισό λεμόνι, φράουλα!
- Να γυρνάς την τελευταία ημέρα του σχολείου στο σπίτι μούσκεμα από το μπουγέλο!
- Να πνίγεις τα γέλια με τα αδέρφια σου κάτω από τα μαξιλάρια του μεσημεριανού ύπνου.... που οι γονείς χρειάζονται τόσο πολύ!
- Να διαβάζεις με τις ώρες τους 5 Φίλους, τους Μυστικούς Εφτά, τα 5 Λαγωνικά και το Κολέγιο του Σεντ Κλαίρ!
Και τώρα ξέρετε.....
ανυπομονώ να συμπληρώσετε την παραπάνω λίστα με τις δικές σας παιδικές αναμνήσεις!
ΥΓ... παρακάτω λέω να ξεκινήσω και τη χειμωνιάτικη λίστα μου:
- Βουτώντας μια μεγάλη κουταλιά της σούπας στο κουτί με τη σοκολατούχα σκόνη (βλ. HEMO!)
- Χτυπώντας το nescaffe της μαμάς στην κούπα με μια σταλιά νερό και το κουτάλι!
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τη mama-Irini για το περιοδικό sugarmama.gr
Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!
..
Είναι πραγματικά πολύ όμορφο και ταυτόχρονα συγκινητικό να βλέπεις στο μεγάλωμα των παιδιών σου, τα δικά σου παιδικά χρόνια μέσα από τα πιο απλά πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, έτσι είναι Τούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο σου!
Φιλιά!!!